Nowe terapie w chorobach pneumokokowych
Streptococcus pneumoniae to główna przyczyna zapalenia płuc, zapalenia opon mózgowych, bakteremii i zapalenia ucha. Pomimo istnienia skutecznych antybiotyków, rosnąca obecnie odporność wielolekowa na pneumokoki stwarza zagrożenie niepowodzenia leczenia. Co więcej, nawet gdy antybiotyk zabija bakterię, szkód wywołanych zapaleniem i ostrej toksemii nie da się zapobiec. Toksyna pneumokokowa, pneumolizyna, odgrywa decydującą rolę w tych procedurach, wyzwalając uwolnienie mediatorów zapalnych z komórek gospodarzy. Celem projektu finansowanego przez UE "Nowe metody leczenia antybiotykoodpornej choroby pneumokokowej" (Pneumopep) było odkrycie nowych związków w celu określenia innowacyjnych strategii terapeutycznych w walce przeciw chorobom pneumokokowym. Aby z powodzeniem zrealizować ten cel, europejscy naukowcy wchodzący w skład konsorcjum połączyli uzupełniającą się fachową wiedzę. Projekt Pneumopep osiągnął swój główny cel, dostarczając szereg nowych molekuł docelowych i związków ołowiu do leczenia chorób pneumokokowych. Dwa białka oceniono po raz pierwszy jako cele w terapii przeciwpneumokokowej; były to pneumolizyna i proteinazy powierzchniowe komórek pneumokokowych. W eksperymentach wstępnych białka te wykazywały obiecujące zachowanie jako potencjalne białka docelowe dla leków. Co więcej, szereg nowych związków oceniono pod kątem hamowania działania białek docelowych, przy czym część z nich wykazała obiecujące właściwości. Sześć nowych związków wykazało efektywność w hamowaniu pneumolizyny in vivo, w tym peptydy i małe cząsteczki organiczne. Dodatkowo przetestowano innowacyjne i skuteczne nośniki potencjalnych leków. Projekt ten to dopiero początek długofalowej walki przeciw trwającej i rozszerzającej się antybiotykoodporności pneumokoków. Zasoby dotyczące narzędzi i wiedzy wygenerowanych w projekcie Pneumopep położą podwaliny pod rozwój nowych terapii.
