Terapia komórkowa w walce z udarem
Medycyna regeneracyjna wykorzystująca SC to nowa dziedzina, bardzo obiecująca dla wielu różnych chorób. SC są wyjątkowe pod tym względem, że potrafią różnicować się w różne typy komórek, a także się regenerować. Korzystne skutki transplantacji SC dla potrzeb udaru zademonstrowano przy użyciu SC pozyskanych ze szpiku kostnego i linii komórkowych. Zanim terapia SC będzie powszechnie stosowana, należy pokonać pewne ograniczenia. Po pierwsze warunki, które regulują proliferację i różnicowanie SC w celu wytwarzania określonych dla regionu szczepów, wymagają lepszego zdefiniowania i uregulowania. Konieczne jest poznanie potencjalnych zmian we właściwościach SC następujących po transplantacji, wraz z mechanizmami odpowiadającymi za funkcjonalną poprawę udaru. Aby przyjrzeć się tym kwestiom i głębiej zbadać i ocenić inne źródła SC na potrzeby udaru, UE sfinansowała projekt "Przedkliniczna ocena terapii komórkowej w przypadku udaru" (STEMS). Partnerzy projektu – po zbudowaniu solidnej bazy licznych danych przedklinicznych – zoptymalizowali i ustandaryzowali warunki hodowlane ludzkich embrionalnych komórek macierzystych (hESC) różnicujących do postaci nerwowych prekursorów, protokoły zwierzęce i metody analiz behawioralnych. Zdefiniowano optymalną fazę różnicowania dla potrzeb dalszej transplantacji do eksperymentalnego szczurzego modelu udaru. Dodatkowo przetestowano indukowane przez człowieka pluripotencjalne komórki macierzyste (iPS) pod kątem zdolności do różnicowania do szczepów neuronalnych i porównano z ESC. Celem projektu STEMS było określenie zasięgu i granic terapii SC w przypadku udaru poprzez testowanie zdolności różnicowania oraz potencjału regeneracyjnego ESC in vivo. Naukowcy są przekonani, że wyniki badania utorują drogę dla terapeutycznych prób klinicznych.
