Przemysł kluczem do przygotowań Europy na wypadek pandemii
Pandemia COVID-19 rzuciła światło na niedostatki, braki i wyzwania w obszarach produkcji oraz dostaw kluczowych wyrobów, w tym odzieży ochronnej dla pracowników ochrony zdrowia oraz mechanicznych respiratorów dla pacjentów. W szczycie pandemii lekarze byli wielokrotnie zmuszeni do polegania na improwizowanych oraz prowizorycznych rozwiązaniach, aby skutecznie pomagać pacjentom w potrzebie, podczas gdy politycy i sektor przemysłu starały się pozyskać niezbędne surowce i zwiększyć produkcję kluczowych produktów. „Wszyscy widzieliśmy skutki takiego stanu rzeczy”, zauważa Frederik Goethals, jeden z uczestników projektu RESERVIST, przedstawiciel belgijskiej spółki Centexbel. „W związku z tym nikt chyba nie ma wątpliwości, że potrzebne jest rozwiązanie tego problemu. Gdy nastąpi kolejna pandemia, nie możemy stanąć ponownie w obliczu tej samej sytuacji”.
Przestawianie produkcji w sytuacjach kryzysowych
Projekt RESERVIST miał na celu zbadanie koncepcji zabezpieczenia komórek produkcyjnych, które w razie wystąpienia sytuacji kryzysowej będą w pełnej gotowości do płynnego przełączania produkcji na wymagane wyroby. „Jedną z naszych inspiracji był sektor organizacji humanitarnych”, wyjaśnia Guy Buyle, koordynator projektu z ramienia spółki Centexbel. „Tego rodzaju organizacje są w stanie szybko zwiększyć skalę prowadzonych działań i zaoferować schronienie, wodę, środki higieny czy żywność w chwilach kryzysu. Jest to możliwe wyłącznie dzięki temu, że dysponują takimi możliwościami, mają w odwodzie odpowiednie zasoby i kompetencje”. Przeniesienie tej koncepcji na grunt przygotowania ochrony zdrowia wymagało zbudowania zespołów obejmujących partnerów przemysłowych z Europy, którzy skutecznie współpracowali oraz byli w stanie przełączyć produkcję w celu wytwarzania produktów, których niedobór stał się mocno odczuwalny po wybuchu pandemii COVID-19. Jedna z sieci skupiła się na produkcji najważniejszych produktów ochronnych, w tym maseczek oraz fartuchów, wytwarzając zarówno niezbędne tkaniny, jak i gotowe wyroby. Kolejna grupa koncentrowała się na produkcji mechanicznych respiratorów. W skład jej członków wszedł między innymi producent diod elektroluminescencyjnych dysponujący niezbędnymi możliwościami produkcyjnymi. Kolejna komórka pozwoliła na połączenie możliwości produkcyjnych niezbędnych do produkcji mobilnych urządzeń pozwalających na łatwiejszą i skuteczniejszą dezynfekcję powierzchni i pomieszczeń, bez marnotrawienia płynu dezynfekującego.
Dostawa sprzętu ochronnego w kilka dni
Zespół projektu RESERVIST wykazał możliwości komórek produkcyjnych w zakresie dostaw potrzebnych wyrobów medycznych w ciągu kilku dni. W tym celu zostały zrealizowane pilotażowe serie produkcyjne, które pozwoliły na weryfikację, czy wybrane produkty i wyroby mogą zostać złożone i dostarczone w ciągu 48 godzin. „Nasza koncepcja zakładała, że produkcja będzie realizowana na istniejących liniach produkcyjnych, które będą wymagały jedynie szybkiego przystosowania do nowych potrzeb”, dodaje Goethals. Jeden z partnerów projektu zamówił produkty na potrzeby szpitali polowych w ramach realistycznej symulacji opartej na scenariuszu wojny domowej w państwie afrykańskim. Wystarczyło kilka dni, by uruchomić odpowiednie komórki, rozpocząć produkcję i dostarczyć wymagany sprzęt ochronny. „W ramach prac zbudowaliśmy platformę, która pozwala na koordynację wszystkich tych działań”, wyjaśnia Goethals. „Platforma pozwala użytkownikom na zamawianie produktów, uruchamianie stosownych komórek oraz komunikację pomiędzy podmiotami”.
Budowanie długoterminowego potencjału
Zarówno Goethals, jak i Buyle są zgodni – głównym priorytetem powinno być teraz zapewnienie, że zbudowane w ramach projektu komórki będą w stanie realizować powierzone im cele w perspektywie długoterminowej. W tym celu konieczne będzie zapewnienie dalszego wsparcia finansowego w celu szkolenia pracowników oraz zapewnienia możliwości dostosowania linii produkcyjnych, a także sprawnego działania sieci. Jak uważa Goethals, kluczowym rezultatem projektu RESERVIST powinna być zmiana sposobu myślenia o przygotowaniu na sytuacje kryzysowe. Obecne podejście oparte na gromadzeniu zapasów powinno zastąpić położenie nacisku na budowanie potencjału. W dłuższej perspektywie takie rozwiązanie okaże się bardziej praktyczne, przystępne cenowo i przyjazne dla środowiska. „Produkty takie jak maseczki ochronne na twarz mają daty przydatności do użycia”, wyjaśnia. „Zapewnienie odpowiednich możliwości produkcji sprawia, że gromadzenie olbrzymich zapasów przestaje być konieczne, podobnie jak ich utylizacja i wymiana, gdy upłyną terminy przydatności”.
Słowa kluczowe
RESERVIST, pandemia, COVID-19, respiratory, szpitale, medyczne
