Najnowsze odkrycie cofa datę przybycia człowieka do Ameryki
Znalezienie skamieniałych ekskrementów ludzkich w jednej z jaskiń w Oregonie każe archeologom zrewidować poglądy na temat daty przybycia pierwszych ludzi do obu Ameryk. Wiek skamieniałości ocenia się na ponad 14 tys. lat, co oznaczałoby, że imigracja nastąpiła ok. 1.000 lat wcześniej niż uważano dotychczas. Badanie - częściowo finansowane przez EU - opublikowano w internecie w czasopiśmie Science. Ekskrementy znaleziono w jaskiniach Paisley Caves w stanie Oregon na zachodzie Stanów Zjednoczonych. Dzięki panującej w jaskini wyjątkowej suchości przez tysiąclecia zachowały się różnorodne materiały, w tym nici wykonane ze ścięgien i włókien roślinnych, skóra, koszyki, sznury i drewniane kołki, a także kości zwierząt oraz ludzkie i zwierzęce odchody. "Znaleźliśmy małe zagłębienie na dnie jaskini" - opowiada dr Dennis Jenkins z Uniwersytetu w Oregonie, kierujący ekspedycjami badającymi jaskinie. "Było wypełnione kośćmi wielbłąda, konia i owcy górskiej, a pośród nich znajdował się ludzki koprolit". Badania DNA potwierdziły, że 14 koprolitów (skamieniałych ekskrementów) pochodziło od ludzi, autochtonicznych mieszkańców Ameryki mających więzi genetyczne z Syberią i Azją. Przy pomocy metody datowania radiowęglowego udało się określić wiek najstarszych koprolitów na 14.340 lat. Zdaniem naukowców nie tylko świadczy to o tym, że rdzenni Amerykanie są potomkami pierwszych ludzi przybyłych do obu Ameryk, lecz dowodzi również, że migracja ta nastąpiła ok. 1.000 lat wcześniej niż sądzono. Istnieje dużo teorii na temat czasu i trasy przybycia pierwszych osadników do Ameryk. Według najbardziej akceptowanej z nich, człowiek przywędrował tam ok. 13 tys. lat temu z Azji, poprzez pomost lądowy, który wówczas łączył Syberię i Alaskę. Przybysze szybko opanowali cały kontynent. Ludność ta, określana mianem kultury Clovis, pozostawiła po sobie charakterystyczne ostrza oraz inne narzędzia, natomiast nie zachowało się zbyt wiele szczątków ludzkich. Przypuszczano, że ludność kultury Clovis wyruszyła z Alaski i udała się na południe korytarzem w olbrzymim lodowcu, jaki pokrywał wówczas powierzchnię Ameryki Północnej. Ponieważ korytarz otworzył się dopiero ok. 14 tys. lat temu, znalezisko każe na nowo postawić pytanie, w jaki sposób ludność ta dotarła na południe. "Nasze odkrycie dowodzi, że już na kilkaset lat przed powstaniem korytarza w lodowcu na południe od czapy lodowej mieszkali ludzie" - mówi prof. Eske Willerslev z Uniwersytetu w Kopenhadze, kierujący zespołem analizującym skamieniałość. "By ominąć lodowiec, pierwsi ludzie musieli albo obejść pieszo, albo opłynąć zachodnie wybrzeże Ameryki. Mogli też pojawić się w momencie poprzedzającym ostatnią epoką lodową na tyle, że szlak lądowy nie był jeszcze zablokowany przez lód". "Jeżeli dowody badań DNA i datowania radiowęglowego zostaną potwierdzone po przeanalizowaniu dalszych koprolitów, badanych obecnie w różnych laboratoriach, będzie to oznaczać, że pokonaliśmy barierę kultury Clovis" - dodaje dr Jenkins. "Poszukiwania pierwszych ludzi w Ameryce Północnej trzeba rozpocząć od cofnięcia się o ponad tysiąc lat w stosunku do kultury Clovis". Nie jest jasne, czy mieszkańcy Paisley Caves mieli jakieś związki z kulturą Clovis, ponieważ na stanowisku nie znaleziono żadnych narzędzi kamiennych. Najnowsze dowody oparte na badaniu DNA potwierdzają wyniki badań prowadzonych w Paisley Caves w latach 30-ych przez antropologa z Uniwersytety w Oregonie, Luthera Cressmana. Dr Cressman ogłosił swe odkrycie w 1940 r., jego wnioski nie zostały jednak powszechnie zaakceptowane. Zmarł w roku 1994. "Cressman miał rację wiążąc ludzkie pozostałości kulturowe ze zwierzętami plejstoceńskimi, natomiast udowodnienie tego wymagało prawie 70 lat oraz opracowania i zastosowania nowych metod naukowych" - mówi dr Jenkins. "Gdyby nie analiza DNA oraz zastosowanie rygorystycznej metody datowania koprolitów znalezionych w Paisley Caves, nie można by dowieść w sposób rozstrzygający tego, że pod względem wieku artefakty wydobyte spośród szczątków megafauny poprzedzają kulturę Clovis. Innymi słowy, element znaleziska starszy od kultury Clovis mógłby zostać przeoczony lub odrzucony przez archeologów" - dodaje dr Jenkins. UE udzieliła wsparcia finansowego dla badań poprzez projekty FORMAPLEX (The exploitation of formalin fixed tissues for high-throughput genetic analyses: An HIV-1-HLA cointeraction case study) oraz GENETIME (An interdisciplinary training site in ancient biomolecules), oba finansowane ze środków Działań Marie Curie w ramach szóstego programu ramowego (6PR).
Kraje
Stany Zjednoczone