Nowa sieć obserwacyjna do wykrywania i pomiaru emisji gazów innych niż CO2 Finansowani ze środków UE naukowcy opracowali zaawansowaną sieć obserwacyjną, która umożliwia precyzyjne pomiary emisji gazów innych niż CO2. Wniesie ona istotny wkład w osiąganie celów polityki UE w zakresie klimatu i ochrony środowiska. © Shutterstock Na podstawie wniosków z finansowanego ze środków UE projektu INGOS, nad którym pracowały instytucje badawcze z czternastu państw członkowskich, naukowcy byli w stanie zwiększyć zdolności obserwacyjne Europy do rejestrowania emisji gazów cieplarnianych innych niż dwutlenek węgla (CO2). Dostępne są już ugruntowane metody rejestrowania przemysłowych emisji CO2, ale skuteczny pomiar emisji innych potencjalnie szkodliwych gazów, takich jak podtlenek azotu i metan, okazuje się znacznie trudniejszy. Do tej pory można było wykonywać jedynie hipotetyczne obliczenia dokładnej wielkości emisji tych gazów ze względu na fakt, że pochodzą z wielu różnych źródeł, od przemysłu spożywczego po składowiska odpadów. Nowy system obserwacji atmosfery Aby uporać się z tym wyzwaniem, partnerzy projektu INGOS rozmieścili w całej Europie sieć stacji obserwacji atmosfery w celu gromadzenia i łączenia pomiarów emisji tych gazów oraz porównywania uzyskanych w ten sposób wartości z innymi danymi. Partnerzy tego infrastrukturalnego projektu pracują nad normalizacją pomiarów, przekształceniem istniejących stanowisk obserwacyjnych w superstanowiska, umożliwieniem budowania zdolności obserwacyjnych w nowych państwach członkowskich UE oraz nad przygotowaniem integracji z innymi sieciami, które już funkcjonują lub są w trakcie powstawania (takimi jak ICOS, odpowiednik INGOS do obserwacji poziomu dwutlenku węgla). Zaawansowany system obserwacji, który generuje dane umożliwiające wykrywanie gorących punków źródłowych emisji, pozwoli na pełniejsze poznawanie oddziaływania tych gazów na ekosystem I ich udziału w całkowitej emisji gazów cieplarnianych. Stacje obserwacyjne zostały również przeprojektowane w celu wykrywania nowych gazów, które mogą wywoływać efekt cieplarniany, nawet jeżeli są emitowane w bardzo niskich stężeniach. System INGOS już pozwolił zidentyfikować kilka nowych gazów – nieznanych wcześniej lub wprowadzonych właśnie na rynek (jako zastępniki tradycyjnych gazów przemysłowych). Było to możliwe dzięki czułości sieci obserwacyjnej, która potrafi wychwycić bardzo niewielkie stężenia emisji. Szczególny przypadek wykrywania metanu Jednym z głównych gazów innych niż CO2, na którym skupia się system INGOS jest metan. Cząsteczki metanu zatrzymują znacznie więcej ciepła niż CO2 I z tego względu wnoszą relatywnie większy wkład w globalne ocieplenie. Stężenie metanu w atmosferze charakteryzuje się wysoką zmiennością, gdyż po latach znacznego wzrostu następują lata stabilności, a po nich ponownie wzrosty. Metan jest wytwarzany naturalnie przez bakterie na terenach podmokłych oraz przez zwierzęta gospodarskie, jednak obecnie działalność człowieka skutkuje uwalnianiem do atmosfery znacznie większych ilości niż źródła naturalne. W ramach projektu INGOS wykorzystano ogromną wieżę pomiarową w Cabauw, Holandia, do przeprowadzenia po raz pierwszy szczegółowych pomiarów stężenia metanu w wysokiej rozdzielczości czasowej. Dzięki temu zespół był w stanie ustalić, czy metan został wytworzony przez naturalne bakterie, czy też pochodzi z paliw kopalnych. Przyszłe oddziaływanie projektu Sukces projektu może wspomagać teraz przemyślane decyzje polityczne w sprawie zmiany klimatu I międzynarodowych protokołów ograniczenia emisji gazów cieplarnianych innych niż CO2 oraz strategii badawczych. Ograniczanie emisji gazów cieplarnianych innych niż CO2 będzie wedle oczekiwań znacznie bardziej opłacalne niż kroki podjęte w celu ograniczenia konwencjonalnych emisji CO2. Zdolności obserwacyjne rozwinięte w ramach projektu INGOS umożliwią teraz niezależną weryfikację deklarowanych redukcji emisji, przyczyniając się do rozwoju europejskiej polityki środowiskowej I strategii konkurencyjnej oraz zwiększenia zaufania publicznego do działań podejmowanych w odpowiedzi na globalną zmianę klimatu. Więcej informacji: witryna projektu INGOS Kraje Niderlandy
