Rozwój języka u głuchych dzieci
Morfologia i składnia języka zajmują się zależnościami pomiędzy różnymi formami słów. Jest to jeden z najtrudniejszych do opanowania aspektów języka. Nie można było jednak jednoznacznie odpowiedzieć na pytanie, czy dzieci z implantem ślimakowym mają z tym większe trudności od dzieci słyszących prawidłowo. Finansowany przez UE projekt MORLAS miał na celu zbadanie zaawansowania mowy u dzieci z implantami ślimakowymi rozpoczynającymi naukę w szkole podstawowej, prowadząc u nich testy znajomości morfologii i składni języka. Analizowano też, czy istnieją rozbieżności pomiędzy poziomem znajomości różnych języków, ponieważ badanie objęło dzieci mówiące po niemiecku i holendersku. Naukowcy najpierw stworzyli podstawy teoretyczne, aby móc oceniać ilościowo różnice w morfologii i składni obu tych języków. Umożliwiło to porównanie wyników dzieci niemieckich i holenderskich. Protokoły pozyskiwania danych w grupie holenderskiej zostały dostosowane do niemieckiej części badania. Dane zebrano od 10 dzieci z implantem ślimakowym i 10 dzieci prawidłowo słyszących we Flandrii (język holenderski) oraz 10 dzieci z implantem ślimakowym i 30 dzieci prawidłowo słyszących w Wiedniu (język niemiecki). W projekcie MORLAS stwierdzono tylko niewielkie różnice w wynikach dzieci niemieckich i holenderskich. W większości przypadków u dzieci z implantem ślimakowym obserwowano takie same schematy nauki języka, jak u dzieci prawidłowo słyszących, z wyjątkiem tworzenia liczby mnogiej rzeczowników, gdzie dzieci z implantem ślimakowym osiągały gorsze wyniki. Te dane pomogą rodzicom i nauczycielom we wspieraniu rozwoju mowy u dzieci z implantem ślimakowym.