Wspomaganie podoktoranckich stypendiów mobilności w belgijskich uniwersytetach
Od 2006 r. francuskojęzyczna społeczność belgijska zajęła się zorganizowaniem swych ośmiu uniwersytetów w trzy akademie. Université Catholique de Louvain (UCL) należy do Academie Universitaire Louvain (AUL), która obejmuje również trzy inne uczelnie: Facultés Universitaires de Mons (FUCAM), Facultés Universitaires Notre-Dame de la Paix w Namur (FUNDP) i Facultés Universitaires Saint-Louis w Brukseli (FUSL). Choć akademię AUL rozwiązano w 2013 r., uniwersytety nie zaniechały współpracy. Wydział badań UCL zajął się koordynowaniem finansowanego ze środków UE projektu IPOD (Academie universitaire Louvain incoming post-doc fellowships). Wykorzystując wcześniejsze doświadczenia z administrowania programem mobilności badaczy "Bourses post-doctorales à l’accueil de post-doctorants étrangers", UCL wspólnie z uczelniami partnerskimi oferującymi podobne programy wnioskował o dofinansowanie przez Komisję Europejską w celu ulepszania swojej oferty. Centralna koordynacja administracyjna przełożyła się na lepszą widoczność programów badawczych i większą atrakcyjność dla badaczy zagranicznych. Dzięki zwiększeniu budżetu z 600 000 EUR do 900 000 EUR możliwe było sfinansowanie dodatkowych stanowisk podoktoranckich i zwiększenie skuteczności. Uzyskane od Komisji Europejskiej dofinansowanie w wysokości 40% pozwoliło zwiększyć roczny budżet do 1,5 mln EUR. Inicjatywa IPOD została stworzona jako program mobilności oferujący stypendia badawcze dla doświadczonych badaczy podoktoranckich spoza Belgii. Stypendia były przyznawane na okres od 12 do 24 miesięcy, a badacze mieli do wyboru 154 jednostki badawcze stowarzyszone w systemie akademii. Stypendium kierowano do badaczy posiadających stopień doktorski lub doświadczenie badawcze równoważne czterem latom pracy pełnoetatowej od czasu uzyskania dyplomu uniwersyteckiego. Aplikować mogli również badacze podoktoranccy o stażu studiów podoktoranckich nieprzekraczającym 6 lat. Przez cały okres trwania programu ufundowano łącznie 73 stypendia. Większość badaczy pochodziła z krajów UE, przede wszystkim Francji, Hiszpanii i Włoch. Badacze spoza UE reprezentowali bardzo różne kraje, od Szwajcarii, Brazylii, Chin i Stanów Zjednoczonych po Australię, Kolumbię, Pakistan, Gruzję, Rosję, Indie czy Algierię. Prace projektu nie tylko wspomogły ogólny profil badań naukowych w Belgii, ale też zwiększyły atrakcyjność kraju dla zagranicznych badaczy. Przełoży się to na większą efektywność badań w przyszłości.
Słowa kluczowe
Uniwersytety, mobilność badaczy, badania podoktoranckie, stypendium, IPOD, finansowanie
