Modelowanie ekotoksyczności metali w małżach
Ekotoksyczność jest coraz poważniejszym problemem w europejskich ujściach rzek ze względu na ścieki przemysłowe zawierające szkodliwe metale. Metale te akumulują się w bezkręgowcach, takich jak małż Scrobicularia plana. Dzięki temu można je wykorzystać jako biomarkery (wskaźniki) ogólnego poziomu ekotoksyczności. Uczestnicy finansowanego ze środków UE projektu BIOSCROBE posłużyli się modelowaniem biodynamicznym akumulacji toksyn w S. plana, aby opracować system biomarkerów ekotoksyczności na potrzeby europejskich estuariów. W modelu uwzględniono ilość metali toksycznych przedostających się do środowiska oraz nagromadzanie się osadów, aby umożliwić obliczenie poziomu akumulacji. Umożliwia to uzyskanie informacji na temat bioakumulacji metali w różnych organach oraz na poziomie wewnątrzkomórkowym. Uczeni wykazali także, jak ważne są drogi przyswajania srebra, miedzi, arszeniku i cynku. Dowiedli, że toksyny te pochodzą zarówno z wody, jak i osadów. Ponadto ustalili, że w małżach w pierwszej kolejności akumuluje się arszenik, miedź i cynk. Różne pierwiastki odkładają się różnymi drogami i w różnych miejscach. Dzięki projektowi BIOSCROBE powstała nowa metoda modelowania ekotoksyczności w oparciu o ważny gatunek żyjących w ujściach rzek.
