Listwa Gurneya umożliwia budowę lepszych łopat wirnika
Listwa Gurneya, stworzona z myślą o samochodach wyścigowych w latach 70. XX w., to pierwszy element aerodynamiczny przeniesiony z wyścigów samochodowych do przemysłu lotniczego. Ta mała wypustka na krawędzi spływu położona prostopadle do kierunku przepływu powietrzna na skrzydłach zwiększa siłę nośną przy minimalnym zwiększeniu oporu. W kontekście rosnącej presji na poprawę wydajności śmigieł samolotowych w celu ulepszenia wydajności i zmniejszenia zużycia paliwa i emisji finansowani ze środków UE naukowcy badali nowe zastosowanie tego elementu w ramach projektu AGF (Active Gurney flap). Naukowcy opracowali mechanizm składający się ze sterownika, siłownika i listwy Gurneya. Listwa spełniła surowe wymagania dotyczące samolotów w czasie testów pomniejszonych modeli łopat wirników śmigłowców w tunelu aerodynamicznym. Specyfikacje ostatecznego prototypu objęły wymóg zmieszczenia mechanizmu w dostępnej przestrzeni o szerokości jedynie około 9 mm i obsługi częstotliwości 60 Hz. Prototyp przekroczył oczekiwania, wykazując doskonałe właściwości aktuacji piezoelektrycznej i sztywność mechaniczną w najbardziej wymagających warunkach operacyjnych i środowiskowych. Listwa AGF działa w zakresie częstotliwości aktuacji od 0 do 160 Hz, daleko wykraczając poza docelowe 60 Hz, co lider dziedziny określa jako działanie idealne. Ponadto spełnia ona wymagania dotyczące maksymalnego rozszerzenia oraz ruchu listwy Gurneya prostopadle do powierzchni łopaty. W sumie naukowcy opracowali i przetestowali siedem prototypów AGF. AGF jest ważnym wkładem w osiągnięcie unijnych celów w zakresie lotnictwa dotyczących ograniczenia hałasu i emisji i jednocześnie wzmocni pozycję konkurencyjną europejskiego przemysłu lotniczego.
