Podróże przyszłości
Oczekuje się, że natężenie ruchu lotniczego w Europie w perspektywie roku 2050 będzie szybko rosnąć w związku ze wzrostem populacji, coraz intensywniejszą konsumpcją i otwieraniem możliwości podróży dla coraz szerszej rzeszy osób spoza Europy. Wzrost ten napotka jednak na wyzwania w postaci kurczących się zasobów, rosnących cen paliw kopalnych i coraz bardziej rygorystycznych przepisów ekologicznych, przez co niezbędna jest wyraźna wizja sposobu funkcjonowania lotnisk przyszłości. Choć inne inicjatywy UE, w tym SESAR (Single European Sky ATM Research) i Clean Sky, zajmują się już niektórymi kwestiami związanymi z wzrostem oczekiwanym do roku 2050, niezbędne są radykalne rozwiązania, które pozwolą zapewnić sprawne funkcjonowanie lotnisk w tej i dalszej perspektywie. W tym kontekście finansowany ze środków UE projekt "The 2050+ Airport" (2050AP)(odnośnik otworzy się w nowym oknie) zajął się badaniem rewolucyjnych rozwiązań przygotowujących lotniska na wyzwania roku 2050 i lat kolejnych. Za cel przyjęto stworzenie 90% europejskich podróżnych możliwości zrealizowania całej podróży wewnątrzeuropejskiej w ciągu czterech godzin, licząc czas od drzwi do drzwi. Wymaga to dodatkowo lepszych połączeń między kluczowymi węzłami, większej sieci lotnisk i sprawniejszych powiązań z innymi środkami transportu. Konieczne jest też płynne integrowanie usług transportowych w celu skrócenia łącznego czasu podróży z uwzględnieniem wygody korzystania i wymogów ekologicznych. Rozwinięto trzy koncepcje, które przyczynią się do realizacji tej wizji i stworzenia lotnisk przyszłości spełniających te wymogi. Pierwsza koncepcja dotyczy lotniska szybkiej obsługi, które pozwala optymalnie wykorzystywać cenny czas poprzez wydajne i efektywne realizowanie operacji transportu lotniczego. Przedmiotem drugiej koncepcji jest opłacalność, która ma być osiągnięta poprzez bardzo niskie koszty operacyjne i optymalną strukturę przychodów. W trzeciej koncepcji nakreślono wizję lotniska wysoce ekologicznego i samowystarczalnego energetycznie. Z tą koncepcją nierozerwalnie wiążą się też kwestie funkcjonowania w sposób neutralny dla środowiska i minimalizujący hałas. Zespół wybrał istniejące lotnisko jako punkt odniesienia i przeprowadził analizę w celu zidentyfikowania wszystkich operacji, procesów i wąskich gardeł wymagających ulepszenia. Następnie zdefiniowano metodologię niezbędną do rozwijania nakreślonych koncepcji i zajęto się ich weryfikowaniem. Wymagało to oceny wartości elementów składowych koncepcji w kontekście realnych potrzeb zaangażowanych podmiotów i z uwzględnieniem kluczowych wskaźników wydajności. Zastosowano też metody analityczne do dalszego sprecyzowania koncepcji i przeprowadzenia ich oceny ilościowej. Zorganizowano trzy warsztaty w celu upowszechniania wyników projektu i weryfikowania wykonalności kreślonej wizji. Europejskie lotniska będą teraz przygotowane na wymagania przyszłości.
