Miejski ruch oporu w nowym świetle
Współczesne polityki miejskie charakteryzują się rozdźwiękiem między przywódcami politycznymi i urzędnikami z jednej strony a aktywistami i alternatywnymi mediami z drugiej. Jest to szczególnie widoczne w ostatnich latach, w czasie kryzysu gospodarczego, który dotknął UE i inne części świata. Uczestnicy finansowanego ze środków UE projektu NEOLIBERAL_CITI przyjęli podejście interdyscyplinarne, aby zbadać społeczny dyskurs w obrębie aktów obywatelskich, takich jak konflikty o zasoby mieszkaniowe czy zajmowanie opuszczonych budynków. Dzięki temu możliwe było dokonanie krytycznej rekonstrukcji opozycji wobec neoliberalnego rozwoju i obywatelstwa miejskiego. Partnerzy analizowali najważniejsze kwestie dotyczące relacji ruchów społecznych z miastami po nastaniu kryzysu, włączania ruchu oporu do głównego nurtu debaty oraz momentu, w którym neoliberalizm może zostać zatrzymany lub zawrócony dzięki tworzeniu nowych dyskursów. Badania empiryczne nad politykami miejskimi i działalnością ruchów miejskich sprzeciwiających się dominującej klasie rządzącej prowadzono w Europie i Ameryce Łacińskiej. Koncentrowano się przede wszystkim na miastach w Argentynie, Grecji i Hiszpanii. Wyniki badań opublikowano w prestiżowych pismach naukowych. Prowadzono ponadto działania informacyjne, aby dotrzeć do szerszego grona odbiorców, w tym aktywistów miejskich.
Słowa kluczowe
Miejski ruch oporu, neoliberalne, polityka miejska, obywatelstwo, rozwój miast