Budowa niebieskiego społeczeństwa
Finansowany przez UE projekt SFS(odnośnik otworzy się w nowym oknie) (Sea for society) zaangażował liczne zainteresowane strony, obywateli i młodzież w otwartą dyskusję, przyczyniającą się do upowszechnienia wiedzy na temat kwestii społecznych dotyczących morza. To z kolei umożliwiło projektowi SFS opracowanie koncepcji niebieskiego społeczeństwa(odnośnik otworzy się w nowym oknie), a jednocześnie przygotowanie mechanizmów współpracy. W centrum procesu znalazło się zaangażowanie opinii publicznej w badania oraz to, w jaki sposób projekt odnosi się do polityki morskiej UE. Ponadto projekt SFS wpisywał się w ramy istniejących inicjatyw, takich jak Europejska Platforma Technologiczna na rzecz Akwakultury (EATIP), europejska platforma na rzecz technologii w rybołówstwie (EFTP) oraz platforma technologiczna ds. transportu wodnego. Projekt otworzył możliwości angażowania obywateli europejskich i podmiotów zainteresowanych, czerpiąc z poprzednich i obecnych projektów wykorzystujących fundusze i rozwijając ich wartość dodaną. Projekt SFS był realizowany w formie planu działania na rzecz mobilizacji i wzajemnej nauki (MMLAP), związanego z programem UE "Nauka w społeczeństwie". Zrzeszył on 20 partnerów z 10 krajów reprezentujących szeroki zakres zainteresowanych stron. Wśród nich znalazły się morskie instytuty badawcze, agencje finansujące, muzea i akwaria naukowe, organizacje społeczeństwa obywatelskiego, instytuty kształcenia wyższego oraz sieci przedsiębiorstw. Celem SFS było kształtowanie koncepcji niebieskiego społeczeństwa i usprawnienie zarządzania badaniami morskimi. Koncepcja niebieskiego społeczeństwa łączy w sobie chęć i potrzebę realizacji postępów przy zachowaniu poszanowania dla trwałości zasobów. Działania realizowane w ramach SFS stanowiły pierwszy krok w europejskim dialogu międzysektorowym na temat związku między morzem a życiem codziennym obywateli. Naukowcy przeprowadzili obszerny przegląd stanu badań morskich w każdym z obszarów objętych projektem SFS. Do obszarów tych zaliczono zaopatrzenie w żywność, zdrowie ludzkie, miejsce do życia, transport, energię, rekreację i turystykę. Konsorcjum skupiło się także na mapowaniu kluczowych kategorii podmiotów zainteresowanych, które zostaną zaangażowane w proces konsultacji i przeglądu dotychczasowych badań, identyfikując w ten sposób zagadnienia istotne dla zainteresowanych stron, obywateli i młodzieży. Sporządzono materiały wizualne i szczegółowe wytyczne dla procesu konsultacji, a także wybrano metodologię znaną jako metodologia inteligencji zbiorowej. Następnie w każdym kraju wyszkolono zespoły regionalne w zakresie prowadzenia procesu konsultacji. Konsultacje prowadzono w dziewięciu obszarach geograficznych: Francji, Grecji, Hiszpanii, Irlandii, Norwegii, Polsce, Portugalii, Szwecji i we Włoszech. Następnie wyniki zostały zebrane i przeanalizowane. Sukcesem projektu było nie tylko włączenie obywateli i stron zainteresowanych do dialogu dotyczącego oceanów, ale także zmobilizowanie ich i zachęcenie do wkładu w realizację koncepcji niebieskiego społeczeństwa, co przełożyło się na realne wyniki w całej Europie na wielu poziomach. Projekt SFS stał się podstawą dla realizacji koncepcji niebieskiego wzrostu, będącej wsparciem dla zrównoważonego wzrostu w sektorach morskich. Jest on także istotny z punktu widzenia budowy niebieskiego społeczeństwa w praktyce.