Synchronizacja w złożonych systemach
Uważa się, że silna synchronizacja w złożonych systemach jest powiązana z patologicznymi stanami takimi jak napady padaczki, ginięcie gatunków czy katastrofy dotykające ludność, mające postać epidemii. Aby uniknąć takich zdarzeń, złożone systemy muszą być jednocześnie solidne i elastyczne. W celu dokładniejszego zbadania stopni synchronizacji w złożonych systemach naukowcy zainicjowali projekt HUBSYNC (Synchronization in heterogeneous networks). Uczeni opracowali teorię matematyczną umożliwiającą reprezentację początków uporządkowanej synchronizacji w heterogenicznych sieciach oddziałujących ze sobą systemów dynamicznych. Wyniki tych prac przydały się w szczególności do dokładniejszego zbadania wpływu połączeń w obrębie sieci na dynamikę sieci. Ustalono, w jaki sposób mikroskopijne parametry sieci, takie jak stopień i częstotliwość węzłów, wpływają na globalne właściwości sieci. Ważnym osiągnięciem jest odkrycie, że ulepszenia strukturalne w sieciach skierowanych, takich jak synapsy elektryczne w sieciach neuronowych, mogą prowadzić do zakłócenia ich działania. Opisano również tworzenie się klastrów w sieciach modułowych. Owocem omawianych prac jest imponująca liczba publikacji. Inni uczeni badali już powiązania między strukturą i funkcją sieci, posługując się metodami matematycznymi opracowanymi w projekcie HUBSYNC. Oprócz zbadania spontanicznego ruchu zbiorowego w systemach złożonych projekt przyczynił się do powstania szeregu zastosowań praktycznych w różnych dziedzinach. Na przykład, metody projektowania i kontrolowania sieci można wykorzystać w sieciach neuronowych lub układach elektronicznych.
Słowa kluczowe
Synchronizacja, złożone systemy, synchronizacja węzła, sieci heterogeniczne, projektowanie sieci
