CORDIS - Wyniki badań wspieranych przez UE
CORDIS

Afforestation management in Mediterranean mountain areas: Evaluating the environmental consequences

Article Category

Article available in the following languages:

Lepsze praktyki w zakresie zarządzania zalesianiem

Sadzenie lasów w regionie śródziemnomorskim, zwłaszcza na ziemiach dotychczas niezalesionych, to ważny element polityki zarządzania środowiskiem. Ponowne zalesianie oddziałuje co prawda na reakcję hydrologiczną systemów górskich, ale jego wpływ na zmianę jakości gleby jest ograniczony. W ramach unijnej inicjatywy przyjrzano się skutkom środowiskowym takich praktyk.

Zmiana klimatu i środowisko icon Zmiana klimatu i środowisko

W XX w. krajowe służby leśne zrealizowały plan rozległego zalesiania obszarów górskich w regionie śródziemnomorskim. Zasadzenie lasów w obszarach, w których ani roślinność, ani grunty nie były leśne, spowodowało szereg zmian na przestrzeni czasu, zwłaszcza w strukturze krajobrazu, właściwościach gleby, a także wody i osadów. Choć wcześniej przeprowadzono badania w zakresie wpływu zalesienia na środowisko, nie obejmowały one wilgotnych górskich obszarów śródziemnomorskich. W tym kontekście zainicjowano projekt MED-AFFOREST (Afforestation management in Mediterranean mountain areas: Evaluating the environmental consequences), finansowany ze środków UE, którego celem było pogłębienie wiedzy na temat wpływu zalesiania oraz procedur porzucania gruntów rolnych na dynamikę hydrologiczną i węglową, właściwości gleby oraz strukturę krajobrazu. Aby zrealizować swoje założenia, zespół projektu MED-AFFOREST wykorzystał jako obszar testowy hiszpańską część Pirenejów Środkowych, by móc porównać konsekwencje widoczne w obszarach o naturalnie odnowionej roślinności, takich jak lasy i tereny krzaczaste, do obszarów zalesionych. Partnerzy projektu przeprowadzili analizy metryczne krajobrazu, by uzyskać wgląd w główne trendy dotyczące struktury krajobrazu oraz jego procesów transformacyjnych. Zbadali różne krajobrazy na przestrzeni 50 lat, począwszy od 1956 r. Z badań wynika, że zmiany we właściwościach gleby były nieznaczne po 50 latach od porzucenia gruntów, nawet w okresie zalesiania. Niewielkie różnice zaobserwowano w zawartości węgla organicznego w glebach (SOC), agregacji i stabilności agregatów, pulach węgla organicznego w glebie oraz mineralizacji węgla. Wyniki okazały się niejednoznaczne pod względem negatywnych następstw wywołanych zalesianiem. Ponadto badania hydrologiczne zademonstrowały, że zalesienie ograniczyło uzysk wody i liczbę powodzi w porównaniu do obszarów nieosłoniętych i ziem porzuconych. Dzięki projektowi MED-AFFOREST zarządcy obszarów leśnych i planiści krajobrazu są lepiej przygotowani do zalesiania po porzuceniu gruntów i dalszej realizacji efektywnych polityk.

Słowa kluczowe

Obszary górskie, zalesianie, krajobraz, porzucanie gruntów

Znajdź inne artykuły w tej samej dziedzinie zastosowania