Środki kontroli biologicznej i ich wpływ na wzrost roślin
Pożyteczne mikroorganizmy, które powstrzymują choroby roślin, stały się niezawodną alternatywą dla pestycydów. W ramach projektu ITRIS (Interaction Trichoderma-Stenotrophomonas and its effect on plant growth and health) zbadano interakcje między dwoma obiecującymi BCA i oceniono ich synergistyczne oddziaływanie na supresję patogenu grzybiczego Verticillium dahlia, a także na wzrost i kondycję rośliny. Partnerzy projektu zbadali dwa mikroorganizmy pełniące rolę BCA, Trichoderma velutinum G1/8 oraz Stenotrophomonas rhizophilia DSM14405T. Badacze przeprowadzili szczegółowe badanie w zakresie ich potencjalnego efektu synergistycznego względem żyjącego w glebie organizmu chorobotwórczego Verticillium dahlia, a także dalszych następstw dla wzrostu i kondycji roślin. Przyjrzeli się także roli metabolitów wtórnych i lotnych związków organicznych (VOC), by zrozumieć zjawiska ekologiczne będące podłożem interakcji między dwoma BCA. Wyniki dowiodły, że dostępność składników odżywczych była ważnym czynnikiem w interakcjach między gatunkami P69-Trichoderma a P69-V25, a także między odpowiednikiem grzybiczym a P69. Doświadczenia przeprowadzone w środowisku bogatym w składniki odżywcze wykazały wyraźne zahamowanie działania testowanych gatunków grzybów. Jednak w środowisku ubogim w składniki odżywcze, te same mikroorganizmy zaprezentowały inną interakcję. Zaobserwowano, że zachowanie P69 zależne było od odpowiednika grzybiczego: nie odnotowano wpływu na gatunki Trichoderma ani ich stymulacji, podczas gdy P69 wykazał wyraźne działanie hamujące względem V. dahlia. Wyniki te sugerują, że w środowisku bogatym w składniki odżywcze, P69 może o nie bardzo skutecznie konkurować, powodując znaczne zahamowanie wzrostu odpowiedników grzybiczych. Jednak środowisko ubogie w składniki odżywcze może prowadzić do aktywacji odmiennych mechanizmów, od wzajemnego wparcia lub interakcji neutralnych w przypadku gatunków Trichoderma po współzawodnictwo/pasożytnictwo w przypadku V. dahliae V25. Wyniki projektu ITRIS wskazują także, że dodatkowe interakcje synergistyczne z innymi gatunkami są decydujące oraz że gatunki Trichoderma mogą potencjalnie zwiększyć przewagę antagonistyczną swoistego szczepu S. rhizophila. Może to być szczególnie istotne w kontekście opracowania strategii drobnoustrojowych w zakresie kontroli biologicznej i wspomagania wzrostu roślin, zwłaszcza w ekstremalnych warunkach.
