Kontrola jakości części plastikowych i kompozytowych
Wadliwych komponentów wykonanych z tworzyw wzmocnionych włóknem szklanym lub węglowym, używanych w pojazdach i maszynach lotniczych nie można naprawiać ani wtórnie wykorzystywać ze względu na rygorystyczne wymagania w zakresie bezpieczeństwa. Co więcej, ich ewentualne uszkodzenia najczęściej nie są widoczne na powierzchni. Tylko badania nieniszczące mogą dostarczyć przydatnych informacji na temat problemów z jakością na bardziej wczesnym etapie produkcji. Na potrzeby spójnej, powtarzalnej i mierzalnej oceny defektów naukowcy opracowali zautomatyzowane narzędzia inspekcyjne. W projekcie QUALIFIBRE (Qualification and diagnosis of carbon and glass fibre-reinforced composites with non-destructive measurement technologies) połączono różne techniki testowania w celu wykorzystania ich zalet i zrekompensowania wad. Pod kątem badań nieniszczących mających umożliwić wyeliminowanie problemów podczas produkcji przeanalizowano takie techniki, jak trójwymiarowa tomografia komputerowa, hiperspektralne obrazowanie rentgenowskie ciemnego pola, termografia i skanowanie ultradźwiękowe. Ponieważ produkcja części kompozytowych nadal nie jest w pełni zautomatyzowana, występują duże różnice w ich jakości, do której kontrolowania pilnie potrzebne są dane gromadzone przy pomocy badań nieniszczących. Partnerzy projektu QUALIFIBRE opracowali specjalne oprogramowanie do oceny danych gromadzonych przy użyciu czterech wymieniowych technik i automatycznej klasyfikacji i wizualizacji wykrytych wad. Platforma do tzw. widzenia komputerowego umożliwia wizualizację zarówno danych 2D, jak i 3D. Co ważne, możliwość porównania różnych zbiorów danych powinna przyczynić się do zwiększenia wiarygodności wyników oceny. Partnerzy projektu, którzy skorzystali na dotychczasowej wymianie wiedzy, zgodzili się na kontynuację współpracy po zakończeniu inicjatywy QUALIFIBRE. Aby wykorzystać powstały w ten sposób efekt synergii, w przyszłości planuje się realizację projektu, którego celem będzie opracowanie nowej technologii oceny defektów w częściach plastikowych i kompozytowych.