Duży potencjał nowej chemii uranu
Poznana chemia uranu pozostaje w tyle za resztą tablicy okresowej, ponieważ pierwiastek ten jest bardzo rzadki i trudny w obsłudze. Ta wciąż mało poznana chemia może być kluczem do rozwiązania problemów z odpadami jądrowymi związanymi z uranem. W tym celu wymagane są jednak dalsze badania. Uczestnicy finansowanego ze środków UE projektu UNCLE (UNCLE: Uranium in non-conventional ligand environments) podjęli inicjatywę zmierzającą do wyjaśnienia, w jaki sposób uran podlega wiązaniom chemicznym i jak wpływa to na jego reaktywność. Badacze przygotowali kilka kompleksów uranu stabilizowanych na cząsteczkach organicznych, które można wiązać z uranem. Było to konieczne, aby zapobiec rozłożeniu uranu. Uczestnicy projektu UNCLE opracowali nowe metody 15-krotnie zwiększające liczbę wiązań uranometalowych. Badaczom udało się również połączyć dwie cząsteczki tlenu węgla i przekształcić ją na bardziej złożoną cząsteczkę organiczną. Grupa badawcza odkryła cząstki uranu wykazujące właściwość zwaną magnetyzmem pojedynczej cząsteczki (SMM). Cząsteczki SMM mają duże znaczenie ze względu na zastosowanie w pamięciach masowych o ultrawysokiej gęstości lub obliczeniach kwantowych. Wyniki potwierdzają, że wiązania uranometalowe otwierają drogę do tworzenia niekonwencjonalnych kompleksów uranu. Nowe cząsteczki i lepsze zrozumienie chemii aktynowców ułatwi gospodarkę odpadami radioaktywnymi oraz umożliwi nowe zastosowanie w badaniach chemicznych.
Słowa kluczowe
Uran, chemia, odpady radioaktywne, aktynowce, wiązania uranometalowe, magnetyzm pojedynczej cząsteczki
