Przyspieszanie rozwoju pojazdów napędzanych wodorem
Jedną z największych przeszkód w powszechnym wprowadzeniu pojazdów elektrycznych na ogniwa paliwowe jest brak przystępnej cenowo i funkcjonalnej infrastruktury dostarczania wodoru. Temu problemowi poświęcono finansowany przez UE projekt PHAEDRUS (High pressure hydrogen all electrochemical decentralized refuelling station), w którym opracowano i przetestowano stację tankowania wodoru (HRS), której skalę można zmieniać. W projekcie uczestniczyli naukowcy i podmioty z łańcucha dostaw, którzy stworzyli i zwalidowali nową koncepcję technologii składowania wodoru pod ciśnieniem 70 megapaskali (MPa). Okazało się to możliwe dzięki technologii elektrochemicznej kompresji wodoru w połączeniu z elektrolizerem z membraną elektrolitowo-polimerową (PEM), jednostkami składowania i systemem odmierzaczy. Technologia elektrochemicznej kompresji wodoru stanowi znaczący postęp w kierunku wydajności i ekonomiczności zintegrowanych HRS. Jej zastosowanie przetestowano w systemie wytwarzania 5 kg wodoru dziennie. Naukowcy zaprojektowali system umożliwiający wytwarzanie 200 kg wodoru dziennie. Starannie przeanalizowano i zwalidowano elementy systemu pod kątem bezpieczeństwa, wydajności i ekonomiczności. Projekt PHAEDRUS odpowiada na bieżące problemy w dziedzinie HRS, wykazując, że nowe technologie mogą znacząco zmienić sytuację. Udało się udowodnić, że główne czynniki pomyślnego działania HRS zależą od obniżenia kosztów kapitałowych i eksploatacyjnych, niezawodności, błyskawicznej dostępności wodoru i bezpieczeństwa. Łączny potencjał rynkowy na rok 2020 szacuje się na 2 500 do 3 000 stacji HRS o pojemności odpowiadającej 200 kg/dzień i możliwości obsłużenia miliona pojazdów elektrycznych na ogniwa paliwowe. Projekt PHAEDRUS stanowi więc istotny krok w kierunku zrównoważonego społeczeństwa o niskim zużyciu węgla.
Słowa kluczowe
Wodór, pojazdy elektryczne na ogniwa paliwowe, PHAEDRUS, stacje tankowania wodoru, kompresja wodoru, elektrolizer z membraną elektrolitowo-polimerową
