Wspólne uczenie się i zapamiętywanie
Termin "wspólne zapamiętywanie" odnosi się do zdolności ludzi do grupowego przywoływania dawnych doświadczeń, które mogły być dla nich wspólne. Znajduje ono zastosowanie w kontekstach dotyczących zespołowego uczenia się. W ramach projektu DISTRIBUTEDLEARNING (Effects of joint and multimodal remembering on collaborative learning), finansowanego ze środków UE, badano wzajemne zależności związane z tym zjawiskiem. Przy pomocy tych metod uczeni badali różne interakcje i sposoby zachowań podczas wspólnego zapamiętywania. Badanie pokazało, że uczestnicy eksperymentu porządkowali wspólne pamiętanie w sposób spiralny i iteracyjny. Proces ten polegał na kojarzeniu ze sobą elementów semantycznych rozmowy. Zespół ustalił też, że najlepiej zapamiętywane były najbardziej skomplikowane kategorie. Uczestnicy najlepiej zapamiętywali kreatywne momenty związane z największym wspólnym zaangażowaniem oraz etapy wywołujące najwięcej wspólnej aktywności. Wyniki uzyskane podczas badania w studio projektowym pokazały, że zasoby materialne sprzyjają wspólnemu pamiętaniu. Równie skuteczne były pytania przypominające, a także pytania dotyczące roli i statusu projektantów w miejscu pracy. Owocem omawianego badania jest nowy model teoretyczny przedstawiający kształtowanie pamięci przez interakcje społeczne. Do najważniejszych wniosków należy ustalenie, że wspólne pamiętanie nie powinno być rozpatrywane wyłącznie jako wspólne wyszukiwanie informacji. Zasada ta ma natomiast kluczowe znaczenie dla utrzymania spójności oraz podejmowania decyzji i planowania w miejscu pracy. Ustalenia te mogą pomóc w tworzeniu komputerowych systemów pamięci zewnętrznej, wspierających członków zespołów w zapamiętywaniu. To z kolei może przełożyć się na większą wydajność pracy zespołów.
Słowa kluczowe
Wspólne uczenie się, zapamiętywanie, DISTRIBUTEDLEARNING, multimodalne, członkowie zespołu
