Aerozole i ich wpływ na użyźnianie
Aerozole atmosferyczne odgrywają ważną rolę w bilansie energetycznym Ziemi, ale nie wszystkie ich interakcje zostały w pełni zbadane. Przykładem może być użyźnianie ekosystemów lądowych i morskich przez aerozole. W ramach finansowanego przez UE projektu FABIO (Fertilization effect of aerosols on Earth biomass) badano wpływ aerozolu atmosferycznego zawierającego związki amonowe i cząsteczek pyłu bogatych w żelazo na naturalną produktywność obszarów lądowych i oceanów. Celem naukowców było stworzenie globalnego modelu procesów chemicznych aerozolu, który uwzględnia obieg węgla na lądzie i w zbiornikach morskich. W ramach projektu FABIO zbadano obecność fosforu i żelaza w atmosferze oraz ich wpływ na produktywność oceanu. Naukowcy analizowali ilości i właściwości aerozoli pochodzenia antropogenicznego oraz ich wpływ na obieg węgla w przyrodzie. Zespół przeprowadził symulację wpływu depozycji aerozoli w zmieniającym się klimacie na produktywność oceanów w latach 1850–2010. Oszacował wielkość globalnej depozycji azotu i fosforu atmosferycznego od 1850 do 2100 roku poprzez modelowanie chemizmu atmosfery. W ramach projektu FABIO udowodniono, że aerozole produkowane w wyniku działalności człowieka zmniejszyły wrażliwość oceanów na ocieplenie o 10% w zakresie globalnej stratyfikacji wód oceanów w latach 1948–2007. Naukowcy dowiedli, że zmniejszenie emisji aerozoli przy jednoczesnym polepszeniu jakości powietrza może w przyszłości doprowadzić do szybszego pogarszania się produktywności oceanów. Wyniki te umożliwiają udoskonalenie systemowych modeli Ziemi i zwiększenie konkurencyjności w dziedzinie badań nad zmianami klimatu. Badanie może potencjalnie zmienić dotychczasowe postrzeganie wpływu azotu i żelaza na zmiany klimatyczne i magazynowanie węgla.
