Wsparcie dla rodziców, mające na celu stworzenie możliwości uczestnictwa społecznego dzieci głuchych
Projekt CDEVEM finansowany przez Unię Europejską przyczynił się do poprawy podejmowania decyzji przez rodziców, dotyczących opieki, edukacji i życia rodzinnego ich głuchych dzieci oraz sposobu wspierania ich uczestnictwa w życiu społecznym dziecka. Podejście do badania nie obejmowało pojęcia "normalnego rozwoju", ale koncentrowało się na możliwościach dzieci, które mogą uczestniczyć w edukacji, wypoczynku, życiu rodzinnym, niezależnie od tego, co uważa się za "normalne" w społeczeństwie. Obejmuje to dzieci, które używają języka migowego jako pierwszego języka i dzieci, które mają wiele niepełnosprawności oprócz ubytku słuchu. Opierając się na badaniu z 2012r. na temat działań rodziców i doświadczeń dotyczących dzieci głuchych i niedosłyszących, w projekcie zbadano decyzje rodziców dotyczące odpowiedniej opieki. Przyjrzano się także temu, jaki powiązane organizacje wpływały na te decyzje, biorąc pod uwagę wkład rodziców, samych głuchych dzieci i ich nauczycieli. Zespół projektowy spotkał się z zainteresowanymi stronami i przeprowadził 20 wywiadów w Islandii, sprawdzając, w jaki sposób rodzice podejmują decyzje dotyczące opieki, edukacji i życia rodzinnego w odniesieniu do głuchych dzieci oraz jak wspierają ich uczestnictwo w życiu społecznym. Doprowadziło to do opracowania zaleceń dla specjalistów wczesnej interwencji oraz artykułów opublikowanych w uznanych czasopismach. CDEVEM podkreślił dostęp do wiedzy i informacji, co ma kluczowe znaczenie dla rodziców w podejmowaniu decyzji dotyczących edukacji, urządzeń wspomagających, opieki rehabilitacyjnej i terapii. Rodzice, którzy aktywnie angażują się w interakcje z różnymi zainteresowanymi stronami i którzy korzystali z fachowych źródeł dotyczących najlepszego interesu ich dzieci, starali się uzyskać lepszy dostęp do ludzi i wiedzy na ten temat. Po drugie, stwarzanie rodzicom możliwości kierowania procesem podejmowania decyzji dotyczących opieki, edukacji i życia rodzinnego, ma kluczowe znaczenie dla rodziców, aby mieli oni wpływ na sposób rozumienia głuchoty lub ubytku słuchu dziecka. Na przykład rodzice mogą poprawić wybór przystosowań dostępnych w szkole i zachęcać do elastyczności w zakresie ponownej oceny lub wprowadzenia zmian w razie potrzeby. Możliwości rodziców, aby być odpowiedzialnymi za wsparcie i współpracę, a nie przekazywanie odpowiedzialności na specjalistów, mogą również działać w interesie dziecka. CDEVEM jasno wykazał, że społeczna konstrukcja tożsamości dzieci głuchych lub niedosłyszących zależy od relacji pomiędzy wiedzą rodziców a podmiotami w tej dziedzinie.
