Wizja dźwięków dla osób niedosłyszących Koncepcja kompensacji zmysłów – według której pozostałe zmysły są wzmacniane kosztem utraty innego – od dawna pozostaje inspiracją dla zarówno mitologii, jak i badań naukowych. Nowa technologia zwana „Sound of Vision” wykorzystuje czujniki oraz dźwiękowe i dotykowe informacje zwrotne, aby znaleźć stałe miejsce w codziennym życiu osób niedowidzących. Gospodarka cyfrowa © Sound of Vision Wspierany przez UE projekt SOUND OF VISION (Naturalny zmysł wzroku poprzez akustykę i technologie haptyczne) ma na celu stworzenie i przekazywanie dźwiękowej reprezentacji otaczającego środowiska. Składające się z kamer 3D i czujników inercyjnych urządzenie przetwarza dane z obiektów znajdujących się w otoczeniu i przekazuje je z powrotem do użytkownika w formie dźwięków przestrzennych i wibracji poprzez noszony pas. - Nasz system jest w stanie identyfikować i ostrzegać użytkownika o możliwych kolizjach lub zagrożeniach upadkiem, sugerując najlepsze wolne ścieżki, a nawet skanować i odczytywać teksty - mówi prof. Rúnar Unnþórsson z Uniwersytetu Islandzkiego. Użytkownik otrzymuje jasne, naturalne komunikaty dotykowe i sygnały stanowiące dźwiękową reprezentację obrazu, czyniąc Sound of Vision nieocenionym narzędziem w wysoce stresujących i niebezpiecznych środowiskach. Na pierwszy rzut oka urządzenie to wydaje się nie różnić od innych podobnych technologii wspomagających, które są już dostępne na rynku lub są opracowywane. Ale to oznaczałoby zignorowanie cech, które stanowią o jego unikalności i które przekonały UE do zainwestowania niemal 4 milionów EUR w jego rozwój. - Jest kilka istotnych aspektów, które odróżniają Sound of Vision od innych podobnych urządzeń - wyjaśnia prof. Unnþórsson. - Działa zarówno w pomieszczeniach, jak i na zewnątrz; zależnie od potrzeby może odtwarzać kanały dźwiękowe i/lub dotykowe; cechuje się zwiększoną funkcjonalnością, np. ustalanie wolnej ścieżki i czytanie tekstu; ponadto dostarczany jest wraz z opracowanym zestawem procedur szkoleniowych umożliwiających intensywne korzystanie z wirtualnych środowisk w celu samodzielnego przeprowadzenia szkolenia. W końcu, oferuje kilka alternatywnych metod kodowania i odtwarzania wyodrębnionych informacji. Użytkownik może wybrać metodę najbardziej stosowną do sytuacji, zależnie od potrzeb i preferencji. Sound of Vision zapewnia również bogate możliwości dostosowywania: Użytkownik może wybrać różne modele dźwiękowe i dotykowe i dowolnie dostosować parametry. Tworzenie kolejnych prototypów W trakcie projektu opracowano kilka prototypów. Pierwszy zawierał jedynie podstawowe opcje, następny, bardziej zaawansowany, oferował większość wyżej opisanych funkcji. Każda nowa wersja testowana była na osobach niedowidzących, które zgłosiły się na ochotnika. Każdy test potwierdził wysoką wydajność urządzenia i umożliwił zespołowi identyfikację problemów. - Większość uwag okazała się bardzo przydatna w procesie usprawniania prototypów, umożliwiając nam zachowanie i dokładne dostosowanie najbardziej przydatnych kodowań - powiedział prof. Unnþórsson. Zespół obecnie pracuje nad ostatecznym prototypem, który według planów ma być gotowy w październiku 2017 roku. Ostatnia tura testów odbędzie się na przełomie października i listopada. Użytkownicy mogą spodziewać się zwiększonej niezawodności, bardziej wydajnego skanowania, kodowania i odtwarzania, a także poprawionej trwałości i ergonomii. - Na szczycie naszej listy znajduje się stałe doskonalenie procedury pobierania i przetwarzania danych 3D. Chcemy również zakończyć fizyczną konstrukcję ostatecznego prototypu i kontynuować dostosowywanie parametrów: na przykład, wyregulować kodowanie dźwiękowe i haptyczne, dostosować parametry i poprawić niezawodność oprogramowania i efektywność energetyczną, które są niezwykle istotne dla trwałości urządzenia - wyjaśnił prof. Unnþórsson. Gdy tylko projekt zostanie zakończony pod koniec bieżącego roku, partnerzy będą chcieli zapewnić kontynuację prac i nawiązać partnerstwo przemysłowe, aby w jeszcze większym stopniu zminiaturyzować system i rozpocząć jego masową produkcję i komercjalizację. - Komercjalizacja na małą skalę może rozpocząć się w ciągu sześciu do 12 miesięcy od zakończenia projektu. Urządzenie w pierwszej kolejności miałoby trafić do małej wyselekcjonowanej grupy osób niedowidzących, które chciałyby pomóc w doskonaleniu produktu. Jednakże szacujemy, że przed pełnym wprowadzeniem na rynek komercyjny rozwój produktu, włącznie z miniaturyzacją, optymalizacją kosztów, doskonaleniem, testowaniem i uzyskiwaniem certyfikatów, może zająć dwa lata - podsumowuje prof. Unnþórsson. Słowa kluczowe SOUND OF VISION, czujniki inercyjne, dotykowe, niedowidzenie, akustyka, technologia haptyczna, pasy do noszenia, upadki, oprogramowanie
