Wgląd w kontrolę motywacyjną
Wybór biegu akcji zazwyczaj oznacza ocenę konsekwencji rozważanych działań i działań alternatywnych. Takim zachowaniem przystosowawczym steruje kontrola motywacyjna i jego zaburzenia mogą prowadzić do uzależnień. Neuroprzekaźnik dopamina (DA) pełni funkcję prekursora dla systemu noradrenaliny (NA) i odrywa istotną rolę w systemie nagrody i pozytywnej motywacji. Jednakże, jego rola w kontroli motywacyjnej nie została w pełni poznana. Finansowany ze środków unijnych projekt VTANORREGMOTCONTROL ocenił rolę systemu NA w kontroli motywacyjnej w mysim modelu ekspozycji na opiaty. W tym modelu kontroli motywacyjnej, naukowcy wykorzystali dynamiczną optyczną symulację neuronów NA w czasie rzeczywistym, by zbadać powiązane mechanizmy. Dodatkowo, starali się zidentyfikować ośrodki mózgu w systemie NA, które odpowiadają za określony typ kontroli motywacyjnej. Wyniki pokazały, że sygnalizacja NA w śródmózgowiu, w polu brzusznym nakrywki (VTA), wywołana aktywnością fazową jądra pasma samotnego (NTS), reguluje asocjacyjne uczenie się, powodowane przez kokainę. Naukowcy zbadali aktywność w tle, zwaną sygnalizacją toniczną, jak również presynaptyczną (fazową) stymulację neuronów NA. Zaobserwowali, że ani toniczna, ani fazowa stymulacja pochodząca z części mózgu, znanej jako miejsce sinawe (LC) nie miała wpływu wzmacniającego lub awersyjnego. Ponadto, projekt unaocznił, że sygnalizacja NTS NA w VTA reguluje zachowania lękopodobne. Dalsze eksperymenty na kokainowym mysim modelu uczenia się i lęku wskazały rolę sygnalizacji VTA NA. Przypisano ją faktowi, że receptory alfa1-adrenergiczne prowadzą do obniżonego poziomu DA i podwyższonej aktywności neuronów VTA nieopartych na DA. W konsekwencji, badanie VTANORREGMOTCONTROL dostarczyło istotnej wiedzy na temat mechanizmów, rządzących lękiem i asocjacyjnego uczenia się zachodzącego za pośrednictwem DA. Ustalenia projektowe podkreśliły znaczenie sieci powiązań pomiędzy DA i różnymi regionami mózgu w regulacji kontroli motywacyjnej. Z perspektywy klinicznej, informacje te sprawiają, że wspólnota naukowa jest o krok bliżej zrozumienia uzależnień i odnalezienia celowanych podejść, by je zwalczyć.