Szwajcarscy naukowcy pokonuja kosmiczne granice predkosci swiatla
Międzynarodowy zespół naukowców z École Polytechnique Fédérale de Lausanne (EPFL) w Szwajcarii odniósł sukces sterując prędkością światła w światłowodach przy użyciu prostego, gotowego oprzyrządowania w normalnych warunkach otoczenia. To odkrycie może mieć różnorodne zastosowania, począwszy od optycznych technik komputerowych do branży telekomunikacji światłowodowej. W ostatnim okresie naukowcy pomyślnie przeprowadzali wszelkiego rodzaju eksperymenty ze światłem, łącznie z opóźnianiem jego rozchodzenia się, a nawet całkowitym zatrzymaniem. Ogromną zaletą nowej metody użytej przez zespół EPFL jest brak konieczności stosowania specjalnych mediów, takich jak zimny gaz czy krystaliczne ciała stałe. Co więcej, metoda ta działa przy każdej długości fali, w przeciwieństwie do poprzednich technik. Można również dostrajać szybkość poruszania się sygnału świetlnego, uzyskując szeroki zakres opóźnień. - Ogromną zaletą tej metody jest jej prostota i niskie koszty; może ona działać przy dowolnych długościach fali, szczególnie tych wykorzystywanych w telekomunikacji - wyjaśnia naukowiec kierujący badaniem, Luc Thévenaz. Światłowody przecinają miasta i oceany, przesyłając duże ilości danych poprzez światową, szybką sieć telekomunikacyjną transmisji danych. Jednak przepustowość światłowodu jest ograniczona szybkością przekazywania danych pomiędzy sieciami. Sygnały świetlne pędzą informacyjną autostradą z prędkością około 300 000 km na sekundę. Jednak informacje nie mogą być przetwarzane z tą prędkością, ponieważ obecna technologia nie pozwala na zapamiętywanie sygnałów świetlnych, trasowanie ich czy przetwarzanie bez uprzedniego przekształcenia w sygnały elektryczne, które działają znacznie wolniej. W tradycyjnym routerze, światło ze światłowodu musi zostać przekształcone w sygnał elektryczny, potem przełączone na odpowiedni kabel, a następnie przekształcone ponownie w postać świetlną. Ten proces może dziesięciokrotnie spowalniać szybkość transmisji informacji. Router niewymagający wykorzystania sygnału elektrycznego byłby naturalnie szybszy. Jeśli sygnał świetlny mógłby być sterowany światłem, wówczas możliwa byłaby rezygnacja z kosztownych przekształceń w sygnał elektryczny, otwierająca możliwość przetwarzania informacji z prędkością światła. Zespół EPFL przybliżył zastosowanie wolno poruszającego się światła, wykonując ważny krok w tym kierunku. Wykorzystując technikę zwaną wymuszonym rozpraszaniem Brillouina, badacze zdołali nie tylko ponad trzykrotnie zmniejszyć dobrze znaną prędkość 300 mln m/s osiąganą przez światło w próżni. Udało im się również ją zwiększyć - powodując poruszanie się światła z prędkością większą od prędkości światła. Dr Thévenaz wskazuje, że technologia ta może zaprowadzić znacznie dalej niż do prostego udoskonalenia obecnych zastosowań telekomunikacyjnych. Sugeruje, że metoda opracowana przez zespół może być wykorzystana do generowania wysokowydajnych sygnałów mikrofalowych w celu zastosowania w bezprzewodowych sieciach komunikacyjnych nowej generacji, lub do usprawnienia transmisji międzysatelitarnej.