Wspolpraca miedzynarodowa w zakresie badan nad cukrzyca mlodziencza
W dniu 2 grudnia Parlament Europejski był gospodarzem spotkania z udziałem europejskich interesariuszy zajmujących się cukrzycą typu 1 oraz przedstawicieli fundacji zajmującej się badaniami nad cukrzycą młodzieńczą JDRF (Juvenile Diabetes Research Foundation), w czasie którego zobowiązano się do wspierania wspólnego wysiłku badawczego w tym obszarze. Decydenci odpowiedzialni za politykę w zakresie badań naukowych i ochrony zdrowia z Komisji Europejskiej i Parlamentu Europejskiego, naukowcy i przedstawiciele pacjentów dyskutowali nad sposobami wzmocnienia wzajemnych powiązań oraz rozwijania współpracy naukowej z JDRF, głównym fundatorem oraz ogólnoświatowym promotorem badań nad cukrzycą młodzieńczą; celem spotkania było zwiększenie tempa poszukiwań leku na cukrzycę typu 1. Dr Robert Goldstein, główny specjalista ds. naukowych w JDRF, wyraził zadowolenie mówiąc: - Partnerstwo pomiędzy JDRF i UE zapewnia wyjątkową możliwość otwarcia pola badań nad cukrzycą typu 1 w Europie poprzez stworzenie wspólnego i efektywnego środowiska dla naukowców. W Europie prowadzone są aktualnie pewne bardzo interesujące badania, a znaczenie utrzymywania otwartych kanałów komunikacyjnych pomiędzy naukowcami jest nie do przecenienia. W wyniku tej pracy zespołowej przewidujemy wspaniałe osiągnięcia w dziedzinie badań nad cukrzycą typu 1 - dodał. Ocenia się, że cukrzyca jest chorobą, na którą cierpi około 19 milionów ludzi w 25 Państwach Członkowskich Unii Europejskiej (powyżej 4 procent populacji), jest także jedną z głównych przyczyn zgonów. Cukrzyca obniża jakość życia i często prowadzi do rozwoju innych schorzeń zagrażających życiu. W ciągu ostatnich 20 lat zaobserwowano gwałtowne zwiększenie zachorowań na cukrzycę na świecie, co łączy się, oprócz innych czynników, ze zjawiskiem otyłości. Cukrzyca typu 1 stanowi około 5-10 procent wszystkich przypadków i w przeciwieństwie do cukrzycy typu 2, która jest zazwyczaj związana z masą ciała, powstaje gdy własny układ odpornościowy organizmu atakuje i niszczy komórki wytwarzające insulinę w trzustce (komórki beta). Insulina jest hormonem pomagającym organizmowi przenosić glukozę zawartą w pożywieniu do komórek w całym organizmie, które zużywają ją w celach energetycznych. Gdy komórki beta ulegną zniszczeniu nie może dojść do wytworzenia insuliny, glukoza pozostaje we krwi i wówczas może powodować poważne uszkodzenia narządów. Nadal niejasne są dokładne przyczyny tej choroby, znanej także pod nazwą cukrzycy insulinozależnej i cukrzycy młodzieńczej, ponieważ na ogół jest ona rozpoznawana u dzieci, nastolatków i młodych osób dorosłych. Naukowcy uważają, że odpowiedzialne za nią są czynniki autoimmunologiczne, genetyczne i środowiskowe. Obecnie pacjenci z cukrzycą typu 1 muszą otrzymywać dzienne dawki insuliny, aby utrzymać się przy życiu oraz muszą skrupulatnie przestrzegać diety i prowadzić odpowiedni tryb życia, aby uniknąć długotrwałych powikłań, takich jak choroby serca, amputacje, niewydolność nerek i ślepota. W przypadku osób chorych na cukrzycę powikłania te powodują inwalidztwo i obniżoną średnią długość życia o maksymalnie 15 lat. Oprócz kosztów ludzkich ogromne są też szacowane koszty finansowe cukrzycy. Obecnie nie ma powszechnie dostępnych metod wyleczenia cukrzycy: przeszczepy komórek wytwarzających insulinę z trzustki, początkowo od zmarłych dawców, a od ostatniej wiosny od żywych dawców, stosuje się ze skutkiem pozytywnym w ramach doświadczeń, co otwiera przed pacjentami insulinozależnymi nowe możliwości. Jednakże technika przeszczepu wysepek trzustki wymaga dalszego doskonalenia. Badania nad komórkami macierzystymi nabierają tempa i podsycają nadzieje, lecz znalezienie metody wyleczenia cukrzycy może jeszcze zabrać kilka lat. Wczesne wykrycie oraz połączenie skutecznej terapii i zmiany trybu życia, dieta, ćwiczenia fizyczne i przyjmowanie lekarstw mogą opóźnić wystąpienie powikłań chorobowych. Zdając sobie sprawę z pilnej potrzeby nakładów na europejskie badania nad cukrzycą, Komisja Europejska pracuje nad zmniejszeniem rozdrobnienia w unijnych badaniach nad tą chorobą, jak również wspiera doskonałość naukową. W ciągu ostatnich kilku lat Komisja Europejska niemal potroiła nakłady na badania nad cukrzycą, z 44,5 miliona euro w piątym programie ramowym (5. PR) do 127 milionów euro w ramach 6. PR. - Problem cukrzycy typu 1 jest dość poważny dla ludności Europy, ponieważ zajmujemy drugie miejsce, za Azją Południowo-Wschodnią, pod względem liczby przypadków tej podstępnej choroby - powiedział Alain Vanvossel, kierownik jednostki ds. poważnych chorób w Dyrekcji Generalnej ds. Badań Komisji Europejskiej. - Cukrzyca odbija się bardzo niekorzystnie na życiu pacjentów, nie mówiąc o społecznych kosztach tej choroby. Z wielkim zadowoleniem przyjmujemy doskonałą współpracę pomiędzy renomowaną organizacją charytatywną, jaką jest JDRF i instytucją publiczną, jaką jest Komisja Europejska. Wynikające z tego efekty synergii mają wielką wartość dla pacjentów. W ubiegłym roku w Parlamencie Europejskim miał miejsce pierwszy europejski szczyt poświęcony badaniom nad cukrzycą. Po raz pierwszy tego rodzaju konferencja odbyła się w Europie. Spotkanie, będące wynikiem rosnącego politycznego lobbingu prowadzonego przez poważne stowarzyszenia zajmujące się cukrzycą, zostało uznane przez niektórych za rodzaj "pobudki" dla europejskiej administracji politycznej: podjąć działanie teraz, zanim nie będzie za późno. Jednym z wniosków wynikających z konferencji było to, że konieczne jest zwiększenie wysiłków na rzecz międzynarodowej koordynacji w Europie. Połączenie wysiłków JDRF i Unii Europejskiej ma miejsce nie po raz pierwszy: konsorcjum BetaCellTherapy, obejmujące 22 organizacje kliniczne i badawcze z ośmiu krajów oraz pracujące nad wynalezieniem sposobów regeneracji i ochrony komórek beta wytwarzających insulinę u pacjentów chorujących na cukrzycę, jest wspierane zarówno w ramach 6. PR, jak i przez Juvenile Diabetes Research Foundation International.