W dawnych czasach ludzie podążali za deszczami saharyjskimi
Jak wynika z nowych badań niemieckich opublikowanych w czasopiśmie "Science", nasi przodkowie starali się podążać za deszczami pustyni saharyjskiej, podczas gdy ludzie współcześni starają się unikać deszczu i wolą miejsca słoneczne. Dostatnie życie, jakie dawni ludzie wiedli na obszarze dzisiejszej Sahary, wykształciło u nich umiejętności umożliwiające rozwijanie zaawansowanych technik uprawy i pewnych pierwszych oznak cywilizacji. Badania te pokazują, że rywalizacja o ograniczone zasoby, takie jak woda, miała w całej historii decydujące znaczenie, a wiele dzisiejszych konfliktów stanowi kontynuację tej samej rywalizacji. - Nawet współczesne konflikty, takie jak w Darfurze, spowodowane są degradacją środowiska, podobnie jak to się działo w przeszłości - powiedział w wywiadzie z BBC dr Stefan Kröpelin z Uniwersytetu w Kolonii, współautor opracowania. - Podstawowa walka o żywność, wodę i pastwiska nadal pozostaje wielkim problemem w strefie Sahary. Proces ten rozpoczął się tysiące lat temu i ma długą tradycję - powiedział. Zespół zbadał wiele zapomnianych osad saharyjskich w regionie, który obecnie jest zbyt gorący i trudny, by mogło tam spokojnie rozwijać się jakiekolwiek życie. Badając 150 miejsc na terenie całej Sahary Wschodniej w Egipcie, Sudanie, Libii i Czadzie w ciągu 30 lat, odkryli, że kiedyś ten obszar nawiedzany był przez ulewne deszcze, podobne do monsunowych. Około 10 500 lat temu Sahara tryskała życiem, ulewne deszcze powodowały powstawanie jezior, rzek i bujnej flory i fauny. Osady dawały tym dawnym ludziom zasoby umożliwiające rozwijanie technik hodowli zwierząt i garncarstwa. Około 6000 lat temu deszcze znikły równie nagle, jak się pojawiły. Brak deszczu zmusił ludzi do skierowania się w stronę Nilu, Sudanu i innych rejonów Afryki. - Dolina Nilu była praktycznie pozbawiona osad prawie dokładnie do czasu, w którym Sahara egipska stała się tak sucha, że ludzie nie mogli już tam żyć - dr Kröpelin powiedział w rozmowie z BBC. Lecz ludzie się zmienili - opracowali wówczas zaawansowane techniki uprawy i wykorzystywania środowiska wokół siebie. - Całą swoją wiedzę przynieśli reszcie kontynentu - udomowienie bydła wymyślono na Saharze w okresie wilgotnym; następnie powoli upowszechniło się ono w pozostałych regionach Afryki - powiedział. Krótko mówiąc, ludzie przeszli od życia opartego na myślistwie i zbieractwie do bardziej wyrafinowanego społeczeństwa rolniczego. Nie można lekceważyć skutków tej cywilizacji - ponieważ w rejonie Nilu techniki były dalej doskonalone. - Przesunięcie granicy pustyni w kierunku południowym przyczyniło się do powstania wzdłuż Nilu cywilizacji faraonów, miało wpływ na rozszerzenie się pasterstwa na całym kontynencie i po dzień dzisiejszy ma wpływ na Afrykę Subsaharyjską - czytamy w opracowaniu.
Kraje
Niemcy, Egipt, Libia, Sudan, Czad