Aktywność słoneczna większa pod koniec XX wieku, ale nie odpowiedzialna za globalne ocieplenie
Badanie prowadzone przez naukowców z Finlandii wykazało, że aktywność słoneczna wzrosła pod koniec XX wieku, ale nie może to być wyłączna przyczyna globalnego ocieplenia. W badaniu prowadzonym pod kierownictwem dr. Ilii Usoskina z Obserwatorium Geofizycznego w Sodankylä (oddział w Oulu) brali udział naukowcy z Niemiec, Włoch, Indii i Rosji, którzy badali pozostałości radioaktywnego izotopu tytanu 44 w próbkach meteorytów, które spadły na Ziemię w dokładnie określonym czasie. Aktywność plam na Słońcu obserwowano już od początku XVII wieku, ale sposoby ilościowego określenia skutków tej aktywności były niejednoznaczne. W przeszłości w celu zmierzenia aktywności słonecznej naukowcy wykorzystywali próbki berylu 10 albo węgla 14 w materiale organicznym lub rdzeniach lodowych, ponieważ one również są tworzone przez promieniowanie kosmiczne przechodzące przez Ziemię. Jednak wydaje się, że na poziomy tych izotopów wpływały nieznane procesy ziemskie - być może klimatyczne lub geologiczne. Zespół postanowił wykorzystać próbki meteorytów, ponieważ na ich strukturę aktywność ziemska nie miała wpływu, natomiast przed uderzeniem w Ziemię krążyły one wokół Słońca, a więc były poddane oddziaływaniu jego aktywności. Tytan 44 powstaje w meteorycie w wyniku bezpośredniego oddziaływania promieniowania kosmicznego Słońca. Kiedy meteoryt rozbija się, tytan 44 przestaje powstawać. Naukowcy są zatem w stanie zmierzyć aktywność słoneczną w tym czasie. Zespół zbadał 19 meteorytów z okresu ostatnich 235 lat. Aktywność słoneczną można było zatem mierzyć na podstawie próbek tytanu 44 w meteorytach. Autorzy artykułu opublikowanego w czasopiśmie "Astronomy and Astrophysics" piszą, że zespół odkrył, iż "model oparty na danych dotyczących liczby plam na Słońcu jest spójny z danymi dotyczącymi aktywności 44Ti w meteorytach". Artykuł kończy się wnioskiem, że wykorzystanie tytanu 44 "oferuje doskonałą możliwość odtworzenia aktywności słonecznej w przeszłości, ponieważ nie występują w nim skutki niedokładnie znanych oddziaływań ziemskich". Niektórzy naukowcy uważają, że to właśnie aktywność słoneczna jest odpowiedzialna za zjawisko globalnego ocieplenia, a nie gromadzenie się dwutlenku węgla w atmosferze. Jeśli teoria aktywności słonecznej jest prawdziwa, wtedy wzrost temperatur byłby anomalią, a nie czymś, o co należałoby się nadmiernie martwić. Niezupełnie, mówi dr Usoskin, który udzielił wywiadu serwisowi CORDIS Wiadomości, cytując kolegów z Obserwatorium Geofizycznego w Sodankylä, którzy badali tę dziedzinę. - Występowała znaczna zgodność między aktywnością słoneczną a wzrostem temperatur w latach siedemdziesiątych XX wieku. Jednak potem aktywność Słońca zmniejszyła się, albo pozostawała taka sama, a temperatury na Ziemi nadal wzrastały. A zatem nie można powiedzieć, że to jest tylko oddziaływanie Słońca - powiedział.
Kraje
Niemcy, Finlandia, Indie, Włochy, Rosja