W stronę kompromisu w kwestii kormoranów
Opracowany przez europejskich naukowców pięcioetapowy plan działania ma pomóc w osiągnięciu przez rybaków i działaczy ochrony przyrody kompromisu w kwestii przyszłości kormorana. Kormoran znalazł się w centrum sporu między działaczami ochrony przyrody, których cieszy obecny wzrost liczebności populacji tego ptaka, weryfikujący pozytywnie stosowane w ostatnich latach metody ochrony gatunkowej, a rybakami, którzy przeklinają kormorany jako konkurentów w połowach ryb. Ptaki z gatunku Phalacrocorax carbo to powszechny widok nad europejskimi jeziorami i rzekami. Kormorany, które zasiedliły rejony wód śródlądowych na całym świecie, są ostrodziobymi, żarłocznymi łowcami ryb, węgorzy i węży. Są one ptakami wędrownymi - ich lęgowiska znajdują się w Europie Północnej i regionie Morza Bałtyckiego, a zimowiska nad Morzem Śródziemnym. Ze względu na bezustanne przemieszczanie się kormoranów ponad granicami niepowodzeniem kończyły się podejmowane dotychczas próby opracowania strategii zarządzania godzącej sprzeczne interesy działaczy ochrony przyrody i rybaków. "W przypadku 25 zaangażowanych państw członkowskich trudno jest znaleźć takie uregulowanie, które zadowalałoby wszystkie państwa. Wystarczy, by nie zgadzało się tylko jedno państwo członkowskie, a plan nie będzie mógł urzeczywistnić się" - tłumaczy Vivien Behrens z Centrum Badań nad Środowiskiem im. Helmholtza (UFZ) w Lipsku. "W Europie problem ma charakter wyraźnie instytucjonalny. Kto jest odpowiedzialny? Czy agencje zajmujące się ochroną przyrody, urzędy ds. rybołówstwa, czy też inne podmioty? Zaangażowanych jest wiele różnych szczebli, od poziomu regionalnego i krajowego po międzynarodowy, a mimo to nie ma wspólnego punktu, w którym zbiegałyby się wszystkie wątki". Naukowcy są zdania, że da się znaleźć możliwą do zaakceptowania strategię rozwiązania problemu. W 2003 r. amerykańska Fish and Wildlife Service opracowała plan rozwiązania problemu kormoranów, w którym znalazły się tak pomysłowe działania jak odstraszanie ptaków bez odstrzału, ograniczenie lokalnych szkód w komercyjnych hodowlach ryb oraz ściśle monitorowana redukcja zasobów. W ramach starań na rzecz osiągnięcia kompromisu w Europie naukowcy opracowali pięciopunktowy plan, który przedstawili w artykule opublikowanym w czasopiśmie "Environmental Conservation". Pierwszy krok polegałby na uzyskaniu dokładnych danych o liczbie kormoranów w krajach UE, której jak dotąd jeszcze nie ustalono. Następnie należy porównać liczebność populacji kormorana i warunki panujące w różnych regionach UE. Kolejnym działaniem byłoby wykonanie analizy kosztów i korzyści dla różnych opcji zarządzania oraz stworzenie wspólnego modelu całej populacji kormorana w UE. Wreszcie konieczne będzie powołanie instytucji odpowiedzialnej za nadzór nad wspólną unijną strategią zarządzania. Naukowcy liczą na to, że dzięki uzyskaniu dokładnych danych i stworzeniu systematycznego programu zarządzania uda się pogodzić interesy rybołówstwa i ochrony przyrody. UE udzieliła wsparcia dla naukowców w ramach projektu FRAP (Development of a procedural framework for action plans to reconcile conflicts between the conservation of large vertebrates and the use of biological resources: fisheries and fish-eating vertebrates as a model case), który finansowany jest w ramach obszaru tematycznego piątego programu ramowego (5PR) "Energia, środowisko i zrównoważony rozwój".
Kraje
Niemcy