Odkryto nowe, słabe punkty malarii
Europejscy naukowcy od dawna podejmują próby walki z malarią, chorobą, która może prowadzić do śmierci, a której nie opanowano jeszcze w krajach rozwijających się. Nowe badania pozwoliły właśnie ujawnić jeden z podstępów, do których ucieka się choroba, aby zamaskować się przed naszym układem immunologicznym. Podstęp ujawnił w trakcie swoich badań Matthew Higgins z Wydziału Biochemii Uniwersytetu Cambridge w Wlk. Brytanii. Wyniki zostały opublikowane w Journal of Biological Chemistry. Malaria może być jedną z najbardziej śmiertelnych chorób pasożytniczych i według niektórych uczonych, jest przyczyną zgonu dwóch milionów ludzi rocznie. W wielu krajach rozwijających się, gdzie pojawia się najczęściej, u niektórych ludzi wytworzyła się częściowa odporność na malarię po przejściu wielu epizodów choroby. Niestety częściowa odporność nie oznacza pełnego zabezpieczenia. Choroba jest bowiem w stanie imitować lub wykorzystywać tę odporność do skutecznego maskowania swojej obecności przed lekami, które mają ją zwalczyć. W konsekwencji chorobie udaje się schronić, a zakażenie przedłuża się. Taka sytuacja może doprowadzić do pojawienia się bardziej zjadliwej formy choroby, gdyż w przypadku malarii mózgowej zakażone komórki ostatecznie gromadzą się w mózgu. Łożyska kobiet w ciąży są również szczególnie podatne na malarię, gdyż zapewniają chorobie nowy cel do przylegania zakażonych czerwonych krwinek. Ocenia się, że w ten sposób dochodzi do śmierci od 75.000 do 200.000 płodów rocznie, a w przypadku kolejnych tysięcy dzieci spada waga urodzeniowa. Pasożyty malarii lub zarodźce są przenoszone na ludzi przez zakażone komary. Po przedostaniu się do ludzkiego żywiciela pasożyty niezwłocznie zaczynają atakować komórki w wątrobie. Po pierwszym ataku mogą się przenieść do czerwonych krwinek, w celu replikacji i oczekiwania na kolejnego komara, który pomoże kontynuować cykl. Dr Higgins zbadał białko zarodźca malarii o nazwie PfEMP1 (Plasmodium falciparum erythrocyte membrane protein 1), które występuje na powierzchni zakażonych, czerwonych krwinek. Odkrył zmienny rejon białka, który pokrywa część białka odpowiedzialnego za wiązanie czerwonych krwinek do ściany łożyska. W momencie zbliżania się do ściany kolejnej fali zakażonych krwinek, zmienny rejon przesuwa się na bok i przez krótką chwilę rejon wiązania, czy też przyczepienia, jest odsłonięty umożliwiając zakażonym krwinkom przyczepienie się. Odkrycie umożliwi opracowanie nowych leków, które wykorzystają ten słaby punkt. Środki farmaceutyczne, które imitują siarczan chondroityny i odsłaniają ten rejon mogą doskonale sprawdzić się jako czynnik przyspieszający odpowiedź układu odpornościowego organizmu. Dzięki wynikom swoich badań dr Higgins jest w stanie zaproponować model prezentujący sposób, w jaki białko pomaga pasożytowi uniknąć odpowiedzi odpornościowej, a informacja ta posłuży jako wskazówka w pracach nad lekiem i szczepionką w przyszłości. W trakcie swoich badań dr. Higgins korzystał z obrazów uzyskanych w Europejskim Ośrodku Synchrotonu Atomowego (ESRF).
Kraje
Zjednoczone Królestwo