Rekordowo niski poziom tlenu we krwi alpinistów
Po raz pierwszy pomiaru poziomu tlenu we krwi alpinistów przeprowadzono niedaleko szczytu Mount Everest. Wyczynu tego dokonała ekspedycja prowadzona przez lekarzy z University College w Londynie, Wlk. Brytania. Wyniki przez nią osiągnięte opublikowano niedawno w czasopiśmie New England Journal of Medicine. Mount Everest - sama nazwa już budzi respekt. Alpiniści rezerwują sobie z kilkuletnim wyprzedzeniem przywilej wspinania się na ten szczyt. Teraz zespołowi lekarzy z University College w Londynie udało się założyć bazę na jego stoku, która będzie wykorzystywana do prowadzenia badań naukowych nad wpływ ekstremalnych górskich warunków na organizm człowieka. Wyniki ich badań przyniosą korzyści zarówno wspinaczom jak i tym, którzy cierpią na inne choroby, takie jak m.in. zespół ostrej niewydolności oddechowej (ARDS) czy syndrom "niebieskiego dziecka". W skład zespołu Caudwell Xtreme Everest weszli lekarze, którzy są doświadczonymi wspinaczami górskimi. Weszli na wysokość 8.400 m nad poziomem morza i wykonali, niedaleko szczytu góry, badania krwi pobieranej z tętnic w nodze. Naukowcy dowiedli w praktyce tego, co od dawna było przedmiotem teorii: wspinacze wysokogórscy mają niewiarygodnie niski poziom tlenu we krwi, który na poziomie morza można zaobserwować wyłącznie u umierających pacjentów. Zespół przemieszczał się w maskach tlenowych, które były zdejmowane na 20 minut przed wykonaniem testu, aby wyrównać zawartość tlenu w płucach z niskim poziomem tlenu atmosferycznego. W temperaturach dochodzących do -25°C, przy sile wiatru około 40 km/h, nie byli w stanie przeprowadzać testów i wycofanie się do bezpiecznego miejsca nieco niżej, ale nadal blisko szczytu, było niezbędnym środkiem bezpieczeństwa. Po dotarciu do nowego miejsca zdjęli rękawice, rozpięli dolną część skafandra i pobrali krew z tętnicy udowej w pachwinie. Krew pobrana od czterech członków zespołu dotarła w ciągu dwóch godzin do laboratorium naukowego założonego w obozowisku zespołu na wysokości 6.400 metrów, na stoku Mount Everest. Normalny, średni poziom tlenu we krwi tętniczej człowieka wynosi od 12 do 14 kPa (kilopaskali), a pacjentów z poziomem poniżej 8 kPa uznaje się za poważnie chorych. W próbkach pobranych od członków ekspedycji średni poziom wynosił 3,28 (kPa), a najniższy 2,55 kPa. Z uwagi na fakt, że wyniki okazały się być znacznie niższe od oczekiwanych, naukowcy wysunęli tezę, że tak niski poziom tlenu może wynikać po części z nagromadzenia się płynu w płucach z powodu znacznej wysokości n.p.m. Kierownikiem wyprawy był dr Mike Grocott, Starszy Wykładowca na UCL specjalizujący się w intensywnej terapii, który zauważył: "Obserwacja zdrowych osób na dużych wysokościach n.p.m. gdzie tlenu jest niewiele, stwarza możliwość poszerzenia naszej wiedzy na temat fizjologicznych zmian, które mogą udoskonalić intensywną terapię w szpitalach, gdyż niski poziom tlenu jest niemal powszechnym problemem w tego typu leczeniu. Tak wyjątkowo niski poziom tlenu stwierdzony u alpinistów może doprowadzić lekarzy opiekujących się poważnie chorymi do przeformułowania celów leczenia w przypadku niektórych pacjentów, którzy chorują od dłuższego czasu i mogli się przystosować do niskiego poziomu tlenu we krwi." Jednakże należy zachować ostrożność przy interpretowaniu wyników badań. "Nasze wyniki wymagają dalszej, starannej oceny przed przełożeniem ich na praktykę kliniczną" - powiedział dr Grocott. "Mamy nadzieję, że trwające badania przyczynią się ostatecznie do udoskonalenia terapii pacjentów cierpiących na zespół ostrej niewydolności oddechowej, mukowiscydozę, rozedmę płuc, wstrząs septyczny, syndrom "niebieskiego dziecka" i inne poważne schorzenia."
Kraje
Nepal, Zjednoczone Królestwo