Naukowcy zidentyfikowali geny "antyzamarzania"
Naukowcy, których badania są finansowane ze środków unijnych, zidentyfikowali geny, które umożliwiają skoczogonkom arktycznym (Megaphorura arctica) przetrwanie w temperaturze nawet -14°C. Badania, których wyniki opublikowano w czasopiśmie BMC Genomics, zostały w części sfinansowane z projektu SLEEPING BEAUTY (Uśpienie komórek i strategie organizmów w przetrwaniu i zachowaniu gatunku), który pozyskał fundusze z tematu "Nowe i pojawiające się nauki i technologie" (NEST) Szóstego Programu Ramowego (6PR). "To pierwsze tak dogłębne badania molekularne mechanizmów przetrwania w niskich temperaturach obecnych u tych gatunków" - zauważa Melody Clark z British Antarctic Survey, naczelna autorka artykułu. "Takie informacje są interesujące nie tylko dla ekologów, ale również dla kriobiologii medycznej." Wiele gatunków skoczogonków jest w stanie przetrwać w niskich temperaturach - większości z nich udaje się to dzięki stosowaniu techniki "unikania mrozu", podczas gdy inne wykorzystują odporność na mróz. Niemniej skoczogonek arktyczny - Megaphorura arctica - wykorzystuje jeszcze inną, rzadszą technikę zwaną dehydratacją krioochronną. Wraz ze spadkiem temperatury te malutkie stworzenia odwaniają się, przybierając wygląd pomarszczonych łusek. Kiedy pogoda łagodnieje, skoczogonki ponownie nawadniają się i powracają do zwykłego życia. W ramach ostatnich badań naukowcy z British Antarctic Survey oraz Uniwersytetu w Nowym Sadzie, Serbia, połączyli siły, aby zidentyfikować geny kontrolujące proces dehydratacji i rehydratacji. Przeprowadzone przez nich analizy pokazały, że wraz ze spadkiem temperatury aktywuje się wiele genów, w tym geny kontrolujące wytwarzanie naturalnego antyzamarzacza zwanego trehalozą, jak również te biorące udział w przebudowie tkanek i komórek. Kiedy temperatura rośnie i skoczogonki dochodzą do siebie, następuje aktywacja genów zaangażowanych w wytwarzanie energii, naprawę tkanek i podział komórek. Odkrycia mogą mieć istotne znaczenie dla osób pracujących nad technikami długoterminowej konserwacji komórek i tkanek w niskich temperaturach. "To część większego projektu europejskiego o nazwie SLEEPING BEAUTY, który bada, w jaki sposób różne zwierzęta są w stanie przetrwać odwodnienie" - mówi dr Clark. "Zrozumienie, w jaki sposób zwierzęta są w stanie przetrwać w skrajnie zimnym środowisku, przyniesie miejmy nadzieję nowe rozwiązania w badaniach medycznych i konserwacji tkanek na potrzeby transplantacji."
Kraje
Serbia, Zjednoczone Królestwo