Eksperci mówią, że utrata bioróżnorodności postępuje w sposób niekontrolowany, a celów ONZ na 2010 r. nie uda się osiągnąć
Eksperci przewidują, że cele ograniczenia utraty różnorodności biologicznej na świecie na 2010 r. uzgodnione w 2003 r. na podstawie Konwencji ONZ o Różnorodności Biologicznej nie zostaną osiągnięte. Oświadczenie otworzyło odbywającą się w Kapsztadzie, Republika Południowej Afryki, w dniach 13-16 października konferencję Diversitas Open Science. Aby powstrzymać trwającą utratę gatunków, eksperci zaangażowani w program Diversitas na rzecz bioróżnorodności wezwali do wyznaczenia nowych, bardziej naukowo uzasadnionych celów. Ponadto wspierają pomysł stworzenia instytucji ds. bioróżnorodności, odpowiednika Międzyrządowego Zespołu ds. Zmian Klimatu (IPCC), aby naukowa społeczność zajmująca się bioróżnorodnością mogła mówić jednym głosem. Powołanie takiej instytucji wymagać będzie aprobaty Zgromadzenia Ogólnego ONZ. "Trudno wyobrazić sobie ważniejszy priorytet niż ochrona funkcji ekosystemu opierających się na bioróżnorodności" - mówi profesor Georgina Mace z Imperial College London w Wlk. Brytanii, wiceprzewodnicząca Diversitas. "Bioróżnorodność ma zasadnicze znaczenie dla zapewnienia człowiekowi żywności, paliwa, czystej wody i klimatu przyjaznego do życia." "Niemniej zmiany w ekosystemach i utrata bioróżnorodności nadal zachodzą coraz szybciej. Od 1992 r. nawet najostrożniejsze szacunki przyznają, że obszar tropikalnych lasów deszczowych większy od powierzchni stanu Kalifornia został wykorzystany głównie na żywność i paliwo" - zauważa profesor Mace, dodając, że tempo wymierania gatunków zwiększyło się co najmniej 100-krotnie w stosunku do tego z czasów poprzedzających pojawienie się człowieka i nadal rośnie. Obecnie ten trend jest najbardziej zauważalny w ekosystemach słodkowodnych. Według ekspertów z Diversitas, na Ziemi najbardziej zagrożone są gatunki słodkowodne, a tempo ich wymierania jest od czterech do sześciu razy wyższe niż ich lądowych i morskich kuzynów. Jednakże, zdaniem ekspertów z Diversitas, ich waga ekologiczna i ekonomiczna była jak dotąd ignorowana przez ustawodawców. Systemy słodkowodne zajmują wprawdzie jedynie 0,8% powierzchni Ziemi, ale są siedliskiem 10% wszystkich zwierząt i pochłaniają około 7% antropogenicznych emisji dwutlenku węgla. Dopiero niedawno zwrócono na nie uwagę, jak na przykład w strategii Unii Europejskiej na rzecz bioróżnorodności. "Trudność w oszacowaniu funkcji ekosystemów doprowadziła do polityki zaniedbania i nieodwracalnej utraty gatunków istotnych dla prawidłowego funkcjonowania środowiska" - zauważa Anne Larigauderie, dyrektor wykonawczy Diversitas, podkreślając wagę wymiany wiedzy między ekspertami. "Coraz więcej wyraźnych dowodów naukowych wskazuje na to, że stoimy na skraju poważnego kryzysu bioróżnorodności słodkowodnej" - dodaje profesor Klement Tockner z Instytutu Ekologii Słodkowodnej i Rybołówstwa Lądowego im. Leibniza w Berlinie, Niemcy. "Mimo to niewiele osób zdaje sobie sprawę z katastroficznego spadku bioróżnorodności słodkowodnej na skalę lokalną i globalną." Profesor Tockner przestrzegł, że pomimo stosunkowo niewielkich rozmiarów tych systemów wodnych, jakiekolwiek pogorszenie się ich stanu może wpłynąć na regionalne bilanse węgla: "Ekosystemy słodkowodne będą pierwszymi ofiarami zarówno zmian klimatu, jak i rosnącego zapotrzebowania na zasoby wody. A tempo wymierania rośnie, zwłaszcza w obszarach gorących punktów wokół Morza Śródziemnego, w Ameryce Środkowej, Chinach i w całej Południowo-Wschodniej Azji." Diversitas jest międzynarodowym programem na rzecz bioróżnorodności. Został uruchomiony w 1991 r. przez Organizację Narodów Zjednoczonych do spraw Oświaty, Nauki i Kultury (UNESCO), Komitet Naukowy Problemów Środowiska (SCOPE) oraz Międzynarodową Unię Nauk Biologicznych (IUBS), aby zająć się kwestiami naukowymi związanymi z utratą i zmianami światowej bioróżnorodności. Jako międzynarodowy, pozarządowy program parasolowy, Diversitas ma na celu zoptymalizowanie wpływu inicjatyw ukierunkowanych na bioróżnorodność na całym świecie poprzez ułatwianie transferu wiedzy i wzmacnianie sieci naukowych.
Kraje
Republika Południowej Afryki