Naukowcy badają wpływ czynników genetycznych na depresję
Francuscy naukowcy badający jądro migdałowate - część mózgu, która jest hiperaktywna u osób cierpiących na zaburzenia lękowe i depresję - odkryli, że na aktywność mózgową pacjenta mają wpływ czynniki genetyczne. Choć naukowcy od dawna wiedzą, że zaburzenia lękowe i depresja są wywoływane przez czynniki psychologiczne i środowiskowe, pozostając często również pod wpływem czynników genetycznych, niejasnym pozostaje, jak dokładnie każdy z czynników oddziałuje na wystąpienie objawów zaburzeń lękowych i depresji. W artykule opublikowanym w czasopiśmie Human Brain Mapping zespół wyjaśnia, że aktywność mózgową można modulować odpowiednio do garnituru genetycznego danej osoby, jej indywidualnej historii i procesów poznawczych. Odkrycia sugerują, że oddziaływanie psychoterapii na aktywność mózgową pacjentów może być zróżnicowane w zależności od ich cech genetycznych. Ostatnie prace opierają się na kilku wcześniejszych badaniach, które wskazały, że być może gen 5-HTTLPR, który wpływa na serotoninę - hormon biorący udział w regulowaniu nastroju - odgrywa istotną rolę w początku depresji. Przyglądając się promotorowi genu 5-HTTLPR - obszarowi regulacyjnemu DNA, zlokalizowanemu w pobliżu genu, który transkrybuje - zespół zaobserwował, że dominująca forma krótka promotora nasila oddziaływanie emocjonalne stresujących zdarzeń. Naukowcy są obecnie przekonani, że krótka forma genu wywołuje silniejszą aktywację jądra migdałowatego, a przez to może doprowadzić do wystąpienia objawów zaburzeń lękowych i depresji, gdyż jądro migdałowate ma swój udział w emocjach i rozpoznawaniu sygnałów zagrożenia. Aby posunąć badania naprzód, francuski zespół przeanalizował wpływ czynników psychologicznych i środowiskowych na efekt "genetyczny" na podstawie skanów czynnościowych rezonansu magnetycznego (MRI) mózgu 45 zdrowych osób, nosicieli zarówno krótkiej, jak i długiej formy genu. W czasie wykonywania skanów MRI pokazywano badanym zdjęcia o przyjemniej i nieprzyjemnej treści i poproszono ich o wskazanie, kiedy widok zdjęcia jest przyjemny, a kiedy nie oraz o zastanowienie się nad powiązaniem zdjęć ze sobą samym. Wyniki pokazały znaczącą rozbieżność między nosicielami krótkiej formy genu, a tymi którzy jej nie posiadali. W przypadku nosicieli krótkiej formy, silniejsza aktywacja jądra migdałowatego występowała wtedy, kiedy kojarzyli zdjęcie z samymi sobą niż przy podejmowaniu decyzji, czy zdjęcie jest przyjemne czy nie. U badanych, którzy nie posiadają tego genu stwierdzono odwrotny efekt. To oznacza, że aktywność jądra migdałowatego zmienia się w zależności od formy genu oraz typu aktywności umysłowej, tj. czy jest ona obiektywna czy też wiązana ze sobą samym na poziomie osobistym. Przed wykonaniem skanu zespół przeprowadził wywiad z badanymi, aby dowiedzieć się o wszelkich negatywnych zdarzeniach, które zdarzyły im się w ciągu minionego roku. Wyniki pokazały, że wszelkiego typu stres doświadczony w ciągu roku przełożył się również wpływ genu na aktywację jądra migdałowatego. Badania wskazują zatem, że funkcja mózgu pozostaje pod wpływem zarówno czynników genetycznych, jak i historii osobistej i warunków psychologicznych. Ponadto zespół zauważył, że takie formy psychoterapii jak terapia kognitywna, mogą wywierać różne skutki w mózgu w zależności od pewnych genów.Więcej informacji: Narodowe Centrum Badań Naukowych (CNRS), Délégation Paris Michel-Ange: http://www.cnrs.fr/paris-michel-ange/
Kraje
Francja