Naukowcy odkrywają tajemnicę krwi mumii
Wampiry i wilkołaki mogą usunąć się w cień, bowiem teraz reflektory na scenie skierowane są na prawdziwą mumię. Naukowcy właśnie odkryli wewnątrz mumii najstarszą znaną współczesnej nauce próbkę krwi. Ötzi to zamrożona w lodowcu mumia licząca 5.000 lat, która została odkryta przez przypadek w 1991 r. przez parę turystów w Alpach Ötzalskich na austriacko-włoskiej granicy. Podczas gdy naukowcy zyskują jako takie pojęcie o życiu w czasach Ötziego, wiele lat przed naszą erą (p.n.e.) badaczom nie udało się znaleźć żadnych śladów krwi... aż do tej pory. Naukowcy przestudiowali niemal każdy detal Ötziego odkąd mumia została odkryta ponad 20 lat temu. Przeanalizowali jego ubranie, uznając je za bardzo wyszukane, narzędzia, a nawet genetykę, gdyż udało się zdekodować jego kwas dezoksyrybonukleinowy (DNA). Próbki pobrane z żołądka i jelit umożliwiły nawet naukowcom odtworzenie jego ostatniego posiłku. Badania aorty nie przyniosły żadnych wyników. I tutaj do akcji wkracza zespół naukowców z Niemiec i Włoch, który wykorzystując najnowsze zdobycze nanotechnologii zdołał zlokalizować erytrocyty w ranach Ötziego, dzięki czemu odkryte zostały najstarsze jak dotąd na świecie ślady krwi. "Jak do tej pory panowała niepewność, co do tego, jak długo może przetrwać krew - nie wspominając o tym, jak próbki krwi ludzkiej z okresu miedzi i brązu mogą wyglądać" - stwierdza Albert Zink, kierownik Instytutu Mumii i Człowieka z Lodu Akademii Europejskiej Bozen/Bolzano (EURAC) we Włoszech. Wyjaśnił również punkt wyjścia dla badań, które podjął wraz z Markiem Janko i Robertem Starkiem, materiałoznawcami z Centrum Inteligentnych Interfejsów przy Uniwersytecie Technicznym w Darmstadt, Niemcy. W toku pierwszych badań ciała odkryto ranę wlotową w plecach Ötziego pozostawioną przez strzałę. Naukowcy posłużyli się mikroskopem sił atomowych do zbadania cienkich skrawków tkanki pobranych z rany oraz z rany szarpanej na prawej ręce. Podczas badania rany po strzale zespół odkrył również fibrynę, białko biorące udział w krzepnięciu krwi. "Z uwagi na fakt, że fibryna jest obecna w świeżych ranach, a następnie ulega rozkładowi, teoria, że Ötzi umarł bezpośrednio po zranieniu strzałą, która poddana została wcześniej pod dyskusję, a nie kilka dni później, nie może się już obronić" - wyjaśnia dr Zink. Współczesna medycyna sądowa nie pozwala ustalić, od jakiego czasu ślad krwi jest obecny w miejscu zbrodni. Niemniej naukowcy Zink, Janko i Stark są przekonani, że metody nanotechnologiczne, które wykorzystali w testach krwi Ötziego w celu przeanalizowania mikrostruktury krwinek i drobnych skrzepów krwi mogą potencjalnie przyczynić się do przełomu w tym zakresie. "Aby mieć absolutną pewność, że nie mamy do czynienia z pyłkiem, bakteriami czy nawet negatywnym imprintingiem krwinki, tylko rzeczywiście z faktycznymi krwinkami, posłużyliśmy się drugą metodą analityczną, tak zwaną spektroskopią Ramana" - informują dr Janko i dr Stark, którzy wraz z dr Zinkiem, są również członkami Centrum Nanonauk w Monachium. W spektroskopii Ramana próbka tkanki jest oświetlana wiązką lasera, a analiza spektrum rozproszonego światła umożliwia identyfikację rozmaitych molekuł. Według naukowców obrazy pozyskane w tym procesie odpowiadały współczesnym próbkom ludzkiej krwi. Zespół opublikował wyniki badań w czasopiśmie Journal of the Royal Society Interface.Więcej informacji: Akademia Europejska w Bozen/Bolzano: http://www.eurac.edu/en/eurac/welcome/default.html(odnośnik otworzy się w nowym oknie) Journal of the Royal Society Interface: http://rsif.royalsocietypublishing.org/(odnośnik otworzy się w nowym oknie)
Kraje
Austria, Niemcy, Włochy