Pozaziemska kolizja wagi międzynarodowej
Międzynarodowy zespół naukowców, składający się z 18 członków, odkrył fascynujący, nowy dowód na poparcie teorii pozaziemskiego uderzenia, które miało miejsce niemal 13.000 lat temu. Dowodu dostarczył materiał odnaleziony w cienkiej warstwie skały osadowej w Pensylwanii i Karolinie Południowej w USA oraz w Syrii. Materiał wyróżnia się, ponieważ w okresie formowania, mógł powstać jedynie w temperaturze 1.700 - 2.200 stopni Celsjusza w następstwie uderzenia ciała kosmicznego w Ziemię. Wszystko to wskazuje na dowód, który mógłby zdecydowanie wesprzeć kontrowersyjną hipotezę granicy młodszego dryasu (YDB). Odkrycia opisano w czasopiśmie PNAS. Według hipotezy granicy młodszego dryasu, znanej również pod nazwą hipotezy komety Clovis, duży wybuch powietrza lub uderzenie w Ziemię obiektu lub wielu obiektów z kosmosu zainicjowało około 12.900 lat temu zimny okres młodszego dryasu. Nastąpiło to w czasie, lub mniej więcej w okresie, wielkiego wymierania megafauny północnoamerykańskiej, w tym mamutów i olbrzymich leniwców naziemnych, oraz zniknięcia prehistorycznej i szeroko rozpowszechnionej kultury Clovis. Teoria ta nie zyskała szczególnego uznania, a jednym z głównych ku temu powodów był brak danych na jej potwierdzenie. Nowe odkrycie wydaje się zdecydowanie wspierać kontrowersyjną hipotezę granicy młodszego dryasu. "Naukowcy zidentyfikowali na 2 kontynentach trzy, pochodzące z tego samego okresu poziomy sprzed 12.000 lat z zawartością krzemionkowych obiektów przypominających scorię (SLO)" - mówi H. Richard Lane, dyrektor programowy Wydziału Nauk o Ziemi Narodowej Fundacji na rzecz Nauki z siedzibą w USA, fundatora badań. "Obiekty SLO wskazują na wysokiej energii, kosmiczne wybuchy w powietrzu/uderzenia, popierając twierdzenie, że wydarzenia te dały początek młodszemu dryasowi. W owym czasie nastąpił poważny zwrot w historii biotyki, człowieka i klimatu". Kluczowym dla potwierdzenia jest odkrycie stopionego szkliwa, które dostarcza dowodów morfologicznych i geochemicznych, potwierdzających, że materiał nie ma pochodzenia kosmicznego czy wulkanicznego, ani nie jest dziełem człowieka. "Bardzo wysoka temperatura topnienia szkliwa wydaje się identyczna z tą, o której wiadomo, że wytwarzana jest w przypadku uderzeń kosmicznych, takich jak Krater Meteorytowy w Arizonie czy pole tektytów w Australazji" - mówi James Kennett, profesor nauki o Ziemi na Uniwersytecie Kalifornijskim w Santa Barbara, USA. "Stopiony materiał odpowiada także stopionemu szkliwu, jakie powstało w wyniku wybuchu jądrowego Trinity w 1945 r. w Socorro, Nowy Meksyk" - dodaje. "Ekstremalne temperatury, które są potrzebne, można porównać do tych wytwarzanych w czasie wybuchu bomby atomowej i są one wystarczająco wysokie, aby stopić i zagotować piasek". Zdaniem naukowców, dowód rzeczowy wspierający hipotezę kosmicznego uderzenia YDB łączy obecnie trzy kontynenty, pokrywając niemal jedną trzecią planety, od Kalifornii do Europy Zachodniej, aż po Bliski Wschód. Odkrycie rozszerza zakres dowodowy na Niemcy i Syrię, najbardziej na wschód wysunięte jak do tej pory stanowisko, które odkryto na półkuli północnej. Naukowcy muszą jeszcze ustalić granice rumowiska po uderzeniu. "Z uwagi na fakt, że te trzy stanowiska, położone w Ameryce Północnej i na Bliskim Wschodzie, są od siebie oddalone od 1.000 do 10.000 kilometrów, było najprawdopodobniej 3 lub więcej znaczących epicentrów uderzenia/wybuchu, z których składało się uderzenie YDB, wywołane prawdopodobnie przez rój obiektów, utworzony z fragmentów meteorytu lub komety" - stwierdza profesor Kennett. Artykuł odnosi się również do wyników przeprowadzonych niedawno niezależnych badań, które wspierają hipotezę kosmicznego uderzenia YDB oraz odkrycie przez dwie niezależne grupy stopionego szkliwa w warstwach YDB w Arizonie i Wenezueli. "Wyniki zdecydowanie przeczą twierdzeniu niektórych krytyków, że 'nikt nie jest w stanie odtworzyć' dowodów YDB oraz, że materiały spadły po prostu z kosmosu w sposób nie wywołujący katastrofy" - zauważa profesor Kennett. Dodaje, że stanowisko archeologiczne w Syrii, gdzie odkryto stopione szkliwo - Abu Hureyra w dolinie Eufratu - jest jednym z niewielu tego rodzaju, stanowiąc zapis przejścia od nomadycznych myśliwych-zbieraczy do rolników-myśliwych, zamieszkujących w wioskach. "Archeologowie i antropologowie uważają, że ten obszar jest 'kolebką rolnictwa", które narodziło się około 12.900 lat temu" - stwierdza profesor Kennett. "Obecność grubej warstwy węgla drzewnego w starożytnej wiosce w Syrii wskazuje na potężny pożar powiązany z topnieniem szkliwa i uderzeniem 12.900 lat temu" - dodaje. "Dowody sugerują, że skutki dla osiedla i jego mieszkańców były poważne".Więcej informacji: Proceedings of the National Academy of Sciences: http://www.pnas.org/ Wydział Nauk o Ziemi Narodowej Fundacji na rzecz Nauki: http://www.nsf.gov/div/index.jsp?div=EAR
Kraje
Syria, Stany Zjednoczone