Zarządzanie komunikacją kryzysową
Współczesne społeczeństwa raz po raz narażane są na skutki kataklizmów i katastrof. Ekstremalne zdarzenia mogą zagrozić wartościom społecznym i/lub funkcjom podtrzymującym życie ludzi, stwarzając pilną potrzebę reakcji w sytuacji dużej niepewności. W takich warunkach na władzach publicznych spoczywa odpowiedzialność za zarządzanie działaniami, których celem jest ratowanie życia i przywrócenie porządku. Seria ekstremalnych zdarzeń unaoczniła w pierwszych latach obecnego stulecia, jak trudno jest opanować takie sytuacje. Ataki z 9 września w Nowym Jorku i Waszyngtonie, zamachy bombowe w Madrycie i Londynie oraz zagrożenie ptasią grypą i SARS to zaledwie kilka przykładów. W toku badań ujawniono, że w przypadku zamachu terrorystycznego przeprowadzonego w 2005 r. na londyńskie metro oraz huraganu Katrina w 2006 r. zmarnowano cenny czas z powodu desynchronizacji informacji i braku wymiany aktualnych danych między różnymi organami publicznymi. Projekt ESS (System Wspomagania w Sytuacjach Kryzysowych), dofinansowany przez DG ds. Przedsiębiorstw i Przemysłu Komisji Europejskiej z tematu "Bezpieczeństwo" Siódmego Programu Ramowego, ma zapewnić innowacyjne narzędzie do rozwiązania odwiecznego problemu komunikacji kryzysowej w ekstremalnych warunkach. ESS to zestaw technologii bazodanowych, działających w czasie rzeczywistym, które dostarczają menedżerom kryzysowym informacji umożliwiających podjęcie decyzji w czasie nietypowych zdarzeń. Informacje te umożliwią poprawę kontroli i zarządzania, zapewniając w czasie rzeczywistym synchronizację między służbami w terenie (policja, służby ratownicze, straż pożarna) a centrami dowodzenia i kierowania, które znajdują się z dala od miejsca zdarzenia. Jednym z nieodłącznych wyzwań, z jakim borykają się władze w kontekście zarządzania sieciami reagowania kryzysowego jest brak informacji, na podstawie których można podejmować działania, tj. informacji wymaganych do podejmowania prawidłowych decyzji pod presją. Na początkowych etapach pojawiającego się kryzysu często nie ma jasności, co do sytuacji: Jaka jest przyczyna? Jak reagują ludzie? Jaka jest liczba ofiar? Jakie powstały szkody? Czy zagrożenie minęło czy nadal ewoluuje? Bez precyzyjnych informacji menedżerom kryzysowym trudno jest podejmować szybkie i prawidłowe decyzje. Jak się okazuje brak wiarygodnych informacji (w połączeniu z zalewem niepotwierdzonych doniesień i pogłosek) działa zazwyczaj paraliżująco na decydentów w sytuacji kryzysowej. Ryzyko podjęcia decyzji na podstawie częściowych, niesprawdzonych informacji może przynieść niepożądane skutki, które mogą nasilić kryzys zamiast go opanować. Projekt ESS ma przynieść rozwiązanie poprzez opracowanie "rewolucyjnego" systemu komunikacji kryzysowej, który będzie w sposób niezawodny przesyłać przefiltrowane i wstępnie uporządkowane strumienie informacji do systemu dowodzenia kryzysowego, dostarczając istotnych danych, które są faktycznie potrzebne do podjęcia ważnych decyzji. Każde nietypowe zdarzenie może zostać zarejestrowane jako nagła zmiana lub kumulatywne zmiany w jednym bądź kilku środowiskach, z którymi wchodzi w interakcje (telekomunikacyjne, powietrzne, przestrzenne, akustyczne, wizualne i inne). Na przykład eksplozja wywiera wpływ na następujące środowiska: akustyczne (dźwięk wybuchu), wizualne (nagła eksplozja) i telekomunikacyjne (nagła intensyfikacja ruchu). Tak więc skuteczna kontrola takiego nietypowego zdarzenia oznacza: niezależny monitoring każdego środowiska w czasie rzeczywistym, uruchomienie alarmu w razie wykrycia nagłych lub kumulatywnych zmian w jednym bądź kilku środowiskach oraz kontaktowanie się w razie potrzeby z zagrożoną ludnością i zapewnianie możliwości masowej ewakuacji. ESS zintegruje wszystkie te środki w jeden, centralny system, który umożliwi menedżerom kryzysowym lepsze reagowanie na te wyzwania. Projekt połączy kilka istniejących, frontendowych technologii gromadzenia danych w jedną platformę. Obejmie to opracowanie sensorów i wymaganych akcesoriów do każdego z nich. Wszystkie sensory ESS będą zgodne z normami IP/IEC 529 i specyfikacjami do zastosowań na zewnątrz. Aby przenośny sensor mógł komunikować się z back-office, obsługująca platforma będzie wyposażona w komponent komunikacyjny złożony z bezprzewodowego modemu na bazie WLAN, Wi-MAX lub GPRS. System mediacji fuzji danych (ang. Data Fusion Mediation System, DFMS) będzie scentralizowanym systemem, pracującym ponad bazą danych ESS połączoną ze wszystkimi frontendowymi sensorami aktywowanymi w systemie. Zgodnie z celem 1, ESS skupi się na różnych typach sensorów (termiczne, wideo itp.). DFMS wykonywać będzie następujące zadania: komunikacja między sensorami a bazą danych; harmonizacja danych z różnych produktów sensorowych jednego typu; fuzja danych z różnych typów sensorów; oraz lokalizacja danych przestrzennych. ESS zapewni również otwarty interfejs programowania aplikacji (API) w celu umożliwienia każdemu organowi publicznemu dodawanie, w razie potrzeby, kolejnych aplikacji dostosowanych do indywidualnych potrzeb. Dane ESS, funkcjonalności i przepływ danych oprą się na normach ISO lub normach branżowych. Każda aplikacja komercyjna, która przyjęła lub przyjmie te normy będzie w stanie łączyć się z ESS. Pomysł leżący u podstaw portalu ESS polega na stworzeniu skutecznej struktury synchronizacyjnej do zarządzania danymi i przepływem informacji między różnymi władzami zaangażowanymi w operacje zarządzania kryzysowego a menedżerami kryzysowymi (służby ratownicze, policja, straż pożarna itd.). Portal ESS zapewni zaangażowanym podmiotom wspólną, jednakową i wszechobecną platformę do gromadzenia, analizowania i wymieniania danych w czasie rzeczywistym w celu wspomagania decyzji zarządczych. W ten sposób ESS stanie się najnowocześniejszą strukturą, łączącą wielowarstwową architekturę przetwarzania informacji, której wynik będzie dostępny bez ograniczeń dla wszystkich zaangażowanych podmiotów za pośrednictwem portalu ESS. Dostęp do portali zostanie zabezpieczony za pomocą SSL i szyfrowania VPN oraz innych technologii zabezpieczeń, takich jak zapora firewall czy procedury uwierzytelniania. W celu przetestowania sprawności systemu przechodzi on testy i walidację na trzech różnych obszarach testowych: pożar na obszarze leśnym, nietypowe wydarzenie na zatłoczonym stadionie i wypadki na wysypiskach toksycznych odpadów. Użycie ESS w różnych scenariuszach jest nieodzowne w celu przetestowania możliwości systemu w różnego rodzaju sytuacjach kryzysowych z wykorzystaniem rozmaitych narzędzi gromadzenia. Finalna demonstracja projektu ESS odbędzie się 11 kwietnia 2013 r. w miejscowości Sospel we Francji. Demonstracja obejmie symulację katastrofy lotniczej, która spowoduje pożar lasu rozprzestrzeniający się w kierunku Włoch, angażując zarówno władze francuskie, jak i włoskie. Akcja obejmować będzie także ratowanie ofiar. Projekt jest realizowany przez pięć instytutów badawczych (IGSI, CEREN, IMEGO, KEMEA i IAIS), siedmiu partnerów przemysłowych (ALI, VRNT, WIND, AERO, GMV, ING i CS), trzy wyspecjalizowane MŚP (ALGO, APD oraz IT IS), jednego profesjonalnego kierownika projektu (Ernst & Young) oraz jednego dostawcę ratowniczych usług medycznych (MDA). Każdy z partnerów wnosi istotną i komplementarną wiedzę specjalistyczną do projektu. Trzech partnerów reprezentuje użytkowników końcowych technologii, rozwiązań i perspektywy ESS. CEREN to agencja koordynująca serwis ratowniczy na południu Francji, podczas gdy KEMEA pełni podobną rolę w Grecji. MDA to izraelski, krajowy dostawca usług ratowniczych z dużym doświadczeniem w zakresie zdarzeń kryzysowych.Więcej informacji: Projekt ESS http://www.ess-project.eu/