Skip to main content
European Commission logo
polski polski
CORDIS - Wyniki badań wspieranych przez UE
CORDIS
CORDIS Web 30th anniversary CORDIS Web 30th anniversary

Article Category

Zawartość zarchiwizowana w dniu 2023-03-20

Article available in the following languages:

Badanie wpływu nanosrebra na środowisko

Pośród materiałów, które są wykorzystywane do walki z bakteriami, srebro być może nie jest pierwszą substancją, jaka przychodzi na myśl. Ten cenny metal jest jednak wykorzystywany od lat 30. XX w. w sektorze medycznym jako biocyd - substancja, która może powstrzymywać, unieszk...

Pośród materiałów, które są wykorzystywane do walki z bakteriami, srebro być może nie jest pierwszą substancją, jaka przychodzi na myśl. Ten cenny metal jest jednak wykorzystywany od lat 30. XX w. w sektorze medycznym jako biocyd - substancja, która może powstrzymywać, unieszkodliwiać lub oddziaływać regulacyjne na dowolny, szkodliwy organizm. Obecnie przeciwdrobnoustrojowe nanocząstki srebra znajdują wiele różnorodnych zastosowań, jak np. zapobieganie nieprzyjemnym zapachom powodowanym przez bakterie w koszulkach i skarpetkach sportowych. Docenianie właściwości antybakteryjnych srebra szło jednak zawsze w parze z obawami, co do możliwego oddziaływania nanosrebra po uwolnieniu go w czasie prania do ścieków. Wyniki badań wskazują, że nanosrebro stwarza znikome zagrożenie dla środowiska, gdyż w czasie oczyszczania ścieków ulega przekształceniu na niemal nierozpuszczalną substancję zwaną siarczkiem srebra. Aby wyciągnąć rozstrzygające wnioski na temat potencjalnych zagrożeń, w ramach finansowanego ze środków unijnych projektu PROSUITE przeprowadzono analizę oddziaływania na środowisko nanosrebra uwalnianego z koszulek sportowych w czasie całego cyklu życia, od wydobycia surowców po utylizację na koniec okresu użytkowania. "Nanosrebro można stosować w mniejszych ilościach niż inne środki przeciwdrobnoustrojowe, stąd jego atuty pod względem zużycia zasobów i obciążenia środowiska" - mówi Tobias Walser, naukowiec z Instytutu Inżynierii Środowiskowej przy Szwajcarskim Federalnym Instytucie Technologii w Zurychu. Jednak "zagrożenia dla środowiska i ludzi stwarzane przez nanosrebro nie zostały jeszcze w pełni poznane" - dodaje. Badania prowadzone w ramach projektu PROSUITE "są niezwykle istotne", gdyż "przedstawiają ślad", jaki pozostawiają tego typu koszulki - zauważa profesor Anders Baun z Wydziału Inżynierii Środowiskowej przy Duńskim Uniwersytecie Technicznym. Jak zauważa Baun, zasadniczo "rozprowadzanie srebra w środowisku nie jest dobrym pomysłem". Wskazuje na prace badawcze, w ramach których odkryto, że nanosrebro gromadzi się w łańcuchu dostaw żywności, co ustalono na podstawie badań roślin i zwierząt w doświadczalnym środowisku podmokłym. Co więcej, jak twierdzi, nie wiadomo, jak powłoki z nanosrebra wpływają na jego zachowanie w środowisku. W toku prac badawczych nad projektem PROSUITE, które są pierwszymi tego typu badaniami nad nanomateriałem, odkryto, że wpływ koszulek z dodatkiem nanosrebra na środowisko w czasie ich użytkowania może zostać zmniejszony, jeżeli będą prane rzadziej niż zwykłe ze względu na swoje właściwości przeciwdrobnoustrojowe. W ten sposób zrównoważony może zostać nawet nieco większy ślad środowiskowy związany z ich produkcją. Jak wyjaśnia Walser: "W porównaniu do wszystkich toksycznych emisji w czasie cyklu życia koszulki, te dotyczące nanosrebra w czasie prania wydają się mieć pomniejsze znaczenie". "Badania [PROSUITE] to ważny krok w dobrym kierunku" - twierdzi Bernd Nowack, ekspert ds. oceny ryzyka środowiskowego ze Szwajcarskich Federalnych Laboratoriów Materiałoznawstwa i Technologii (Empa). Jednak, aby być w stanie w pełni ocenić korzyści, jakie zapewniają środowisku tkaniny z dodatkiem nanosrebra, niezbędne jest pogłębienie wiedzy o takich zagadnieniach, jak produkcja przemysłowa nanosrebra czy na ile faktycznie tkaniny te są rzadziej prane. Nowack postrzega nanosrebro jako skuteczny biocyd o niewielu wadach. "Brak jest zdecydowanego dowodu na toksyczność nanosrebra" - dodaje. Walser, obecne naukowiec wizytujący w amerykańskiej Agencji Ochrony Środowiska, gromadzi dane i prowadzi badania modelujące nad emisjami nanocząstek z zakładów produkcyjnych, aby udoskonalić ocenę cyklu życia nanotkanin. Mimo iż nie ma zagrożenia dla osób noszących takie tkaniny, sprawy mogą się mieć inaczej w przypadku pracowników sektora nanotechnologii, którzy mogą wdychać cząstki - stwierdza Walser. "Nanocząstki mogą wnikać głęboko w płuca", a zatem wziewanie pozostaje "krytycznym szlakiem".Więcej informacji: http://www.innovationseeds.eu/

Kraje

Włochy