Skip to main content
European Commission logo
polski polski
CORDIS - Wyniki badań wspieranych przez UE
CORDIS
CORDIS Web 30th anniversary CORDIS Web 30th anniversary

“Can bean yield losses caused by drought, heat stress and climate change be ameliorated by enhancing pod-specific stomatal conductance?”

Article Category

Article available in the following languages:

Fasola odporna na warunki klimatyczne zmniejsza zużycie wody

Fasola jest źródłem wysokiej jakości substancji odżywczych dla ludności całej Ameryki Łacińskiej, ale z powodu zmiany klimatu region ten będzie musiał stawić czoła suszom i falom upałów. Naukowcy podjęli wyścig z czasem, aby stworzyć wytrzymalsze, odporne na klimat odmiany fasoli, które zapewnią bezpieczeństwo żywnościowe w regionie.

Zmiana klimatu i środowisko icon Zmiana klimatu i środowisko
Żywność i zasoby naturalne icon Żywność i zasoby naturalne

Większość upraw fasoli jest nawadniania przez deszcze i nie wykorzystuje sztucznej irygacji. W związku z tym wczesne rozpoczęcie pory suchej może spowodować utratę nawet 80 % plonów, co prowadzi do znacznego wzrostu cen i konieczności importowania fasoli z zagranicy. Jednym z rozwiązań jest lokalna produkcja fasoli o większej odporności na zmianę klimatu. W ramach projektu Pod Yield, wspieranego ze środków działania „Maria Skłodowska-Curie”, przeprowadzono porównawcze analizy fizjologicznej i genetycznej reakcji na suszę fasoli zwyczajnej oraz fasoli ostrolistnej, występującej w strefach suchych. Naukowcy wykorzystali swoje obserwacje w pracach nad nowymi odmianami fasoli, aby przetestować skuteczność technik umożliwiających poprawę wykorzystania wody przez rośliny strączkowe. Najpierw określili różnice pomiędzy fasolą zwyczajną i ostrolistną dotyczące reakcji liści i strąków na suszę, wykorzystując do tego analizy epidermalnej utraty wodę, wzrostu całej rośliny i plonów oraz metody spektroskopii terahercowej. „Charakterystyka reakcji na suszę poprzez analizy rozwojowe, fizjologiczne i transkryptomiczne pomogła nam zrozumieć różne podejścia do odporności na stres wodny”, komentuje stypendysta projektu Caspar Chater.

Rola aparatów szparkowych w odporności na suszę

Efektywność wykorzystania wody można poprawić poprzez zmianę cech takich jak wielkość i gęstość rozmieszczenia aparatów szparkowych fasoli. Aparaty szparkowe to mikroskopijne otwory znajdujące się na powierzchni liści i strąków, które kontrolują utratę wody i pobieranie CO2 w celach związanych z fotosyntezą. „Porównaliśmy cechy aparatów szparkowych u różnych gatunków fasoli i wykorzystaliśmy te informacje do zwiększenia odporności na suszę poprzez stworzenie »inteligentnych klimatycznie« upraw fasoli na potrzeby rolnictwa latynoamerykańskiego”, wyjaśnia Chater. Zmniejszona gęstość aparatów szparkowych obserwowana u fasoli ostrolistnej skutkuje dłuższym utrzymaniem stanu wody i wydłużoną przewodnością szparkową w warunkach suszy. W ten sposób fasola ostrolistna dłużej zachowuje wodę oraz utrzymuje mechanizmy wymiany gazowej i chłodzenia ewaporacyjnego w warunkach niedoboru wody w porównaniu z fasolą zwyczajną. Wykazano również, że fasola ostrolistna lepiej zachowuje wypełnienie nasion w warunkach suszy. „Sądzimy, że jest to spowodowane zdolnością fasoli ostrolistnej do wydłużenia wymiany gazowej i wiązania węgla w warunkach bardziej pogłębionego deficytu wody”, mówi Chater.

Większa tolerancja dzięki inżynierii genetycznej

Zespół badał różnice w ekspresji genów pomiędzy fasolą zwyczajną a ostrolistną w liściach i młodych strąkach w czasie suszy poprzez wytworzenie i zsekwencjonowanie 24 bibliotek RNA. Obejmowały one geny regulujące różnicowanie i rozmieszczenie szparek potencjalnie zaangażowane w rozwój aparatów szparkowych u fasoli ostrolistnej. EPF (Epidermal Patterning Factors) to małe, bogate w cysteinę, wydzielane peptydy, które wpływają na rozwój aparatów szparkowych. Nadmiar EPF1 lub EPF2 zmniejsza gęstość aparatów szparkowych w wielu roślinach, zwiększając efektywność wykorzystania wody i tolerancję na suszę. Naukowcy sprawdzili, czy EPF mogą spełnić tę funkcję także w fasoli zwyczajnej. Zidentyfikowali kilka genów podobnych do EPF w fasoli zwyczajnej oraz opracowali i przetestowali konstrukty zwiększonej ekspresji EPF w modelowej roślinie laboratoryjnej, rzodkiewniku pospolitym. „Eksperymenty doprowadziły do zmniejszenia liczby aparatów szparkowych na powierzchni epidermy, co sugeruje, że EPF fasoli mogą być regulatorami rozwoju aparatów szparkowych w różnych gatunkach fasoli”, mówi Chater. Geny te pozwoliły naukowcom na zmodyfikowanie właściwości wymiany gazowej roślin strączkowych w celu poprawy efektywności wykorzystania wody i tolerancji na suszę. Uczeni sklonowali te geny i manipulowali nimi w fasoli, aby uzyskać rośliny o mniejszej liczbie aparatów szparkowych i mniejszym zapotrzebowaniu na wodę. „Poprzez poprawę wykorzystania wody w uprawach fasoli projekt Pod Yield wspiera bardziej odporne systemy produkcji w warunkach zmiany klimatu, poprawia bezpieczeństwo ekonomiczne rolników i utrzymuje zrównoważone źródła zdrowej żywności”, twierdzi Chater.

Słowa kluczowe

Pod Yield, fasola, woda, aparaty szparkowe, susza, fasola ostrolistna, EPF, fasola zwyczajna, epidermal patterning factor

Znajdź inne artykuły w tej samej dziedzinie zastosowania