IV - Badanie potencjału węglowego nowych ekosystemów polarnych
Celem jest opracowanie modelu, który może informować decydentów i menedżerów o wpływie działań człowieka na zbiorniki niebieskiego węgla.
Marja Koski, koordynatorka projektu SEA-Quester
Zmiana klimatu powoduje dramatyczne zmiany w środowisku i ekologii regionów polarnych, prowadząc do powstawania nowych ekosystemów morskich. „Nowe ekosystemy to, te które pojawiają się na obszarach wcześniej trwale pokrytych lodem; obejmują zarówno siedliska przybrzeżne, takie jak skupiska makroglonów, jak i obszary otwartego oceanu, na których dynamika zakwitów fitoplanktonu może ulec zmianie” — wyjaśnia Marja Koski, profesor z Narodowego Instytutu Zasobów Wodnych, Duńskiego Uniwersytetu Technicznego(odnośnik otworzy się w nowym oknie) (DTU Aqua) oraz koordynatorka projektu SEA-Quester. Nowe ekosystemy mogą również pojawiać się, gdy rozmieszczenie gatunków ulega zmianom z powodu zmieniających się warunków środowiskowych. Najwyższe dystrybucje wielu gatunków przesuwają się z miejsc o wyższych temperaturach na niższych szerokościach geograficznych w kierunku biegunów, co może skutkować nowymi kombinacjami gatunków w społecznościach. Projekt SEA-Quester finansowany ze środków UE postawił sobie za cel zbadanie tych nowych ekosystemów oraz ocenę magazynowania, eksportu i sekwestracji dwutlenku węgla przez nie. Zespół zorganizuje serię rejsów oceanicznych, a także eksperymentów laboratoryjnych, a następnie przeprowadzi badania i analizę wpływu nowych ekosystemów polarnych na bioróżnorodność morską i ich roli w globalnym systemie klimatycznym. Badania projektu SEA-Quester obejmą nowe ekosystemy w kilku obszarach zainteresowania w Arktyce (wschodnia i zachodnia Grenlandia, Cieśnina Fram i Svalbard), subarktyce (Morze Bałtyckie) i Antarktyce (wyspa Georgia Południowa i Ocean Południowy). Naukowcy wykorzystają istniejące zestawy danych, nowe obserwacje i modelowanie, odbędą kilka rejsów we wschodniej Grenlandii, Svalbardzie i innych lokalizacjach oraz przeprowadzą prace na lądzie, na przykład w grenlandzkiej zatoce Disko. „Poprzez połączenie tych zestawów danych dojdziemy do zrozumienia magazynów niebieskiego dwutlenku węgla, czasów przebywania dwutlenku węgla w tych różnych rezerwuarach oraz tego, jak wpływają na nie zmiany środowiskowe” — dodaje Koski. Wyciągnięte wnioski następnie posłużą jako informacje dla modeli oraz dane wejściowe do modeli systemu ziemskiego. Celem jest opracowanie modelu, który może informować decydentów i menedżerów o wpływie działań człowieka na rezerwuary niebieskiego dwutlenku węgla. „Mamy nadzieję, że wyniki przyczynią się do lepszego zrozumienia tego, jak niebieski dwutlenek węgla przyczynia się — lub nie — do usuwania CO2”.
Słowa kluczowe
- niebieski dwutlenek węgla
- powiązanie ocean-klimat-różnorodność biologiczna
- łagodzenie zmiany klimatu i adaptacja do niej
- naturalna sekwestracja dwutlenku węgla
- usługi ekosystemowe
- różnorodność biologiczna mórz
- funkcjonowanie ekosystemów
- ekologia funkcjonalna
- planowanie przestrzenne obszarów morskich
- podejście ekosystemowe