Model miasta biofilnego
Biofilia to termin odnoszący się do wrodzonej ludzkiej skłonności do czucia więzi z przyrodą, a także do korzyści, jakie płyną z tego połączenia. Ale czy człowiek nauczył się w pełni wykorzystywać to naturalne przywiązanie do świata przyrody? Jest to pytanie, jakie postawili sobie uczestnicy projektu BIO-POLIS, finansowanego ze środków UE. „Mimo że włączanie elementów przyrody do naszego otoczenia może mieć pozytywny wpływ na nasze samopoczucie i zdrowie psychiczne, zaskakujący jest brak natury – lub przynajmniej nie jest ona odpowiednio eksponowana – w miastach, gdzie mieszkamy, pracujemy i spędzamy większość naszego czasu”, mówi Deborah Lefosse(odnośnik otworzy się w nowym oknie), stypendystka działań „Maria Skłodowska-Curie”(odnośnik otworzy się w nowym oknie) na Uniwersytecie Technicznym w Delfcie(odnośnik otworzy się w nowym oknie). Wierząc, że miasta mogą być częścią rozwiązania, zespół projektu dąży do umieszczenia przyrody w centrum planowania przestrzeni miejskiej. „Chcemy stworzyć modelowy projekt biofilnego miasta, w którym natura jest wykorzystywana do wspierania ludzkiego zdrowia, stabilności społecznej i odporności na zmianę klimatu”, dodaje Lefosse, która pełni rolę koordynatorki projektu.
Kapitał naturalny jako niewykorzystany zasób urbanistyki
Ponieważ biofilia jest stosunkowo nowym obszarem badań, szczególnie w odniesieniu do urbanistyki, projekt koncentrował się w dużej mierze na uzupełnieniu braków w dotychczasowej wiedzy. „Nasza praca pokazała, że podczas gdy zazielenianie jest najbardziej ekonomiczną, ekologiczną i zrównoważoną strategią zwiększania komfortu życia w miastach, kapitał naturalny stanowi rażąco niedoceniany i niedostatecznie wykorzystywany zasób”, wyjaśnia Lefosse. W ramach projektu opracowano również nowe narzędzia i metody, które mogą pomóc decydentom w lepszym zrozumieniu korzyści płynących z podejścia opartego na biofilii. Przykładem jest jedno z narzędzi cyfrowych wykorzystujące sztuczną inteligencję (AI) do tworzenia map i scenariuszy dotyczących dobrostanu mieszkańców, których urbaniści mogą użyć do analizy i wizualizacji, w jaki sposób ich miasto może skorzystać z projektowania biofilnego.
Gotowi do pomocy miastom w osiąganiu celów zrównoważonego rozwoju
Oprócz osiągnięć badawczych i stworzenia nowych narzędzi inicjatywa BIO-POLIS umożliwiła osobom zaangażowanym w realizację projektu rozwój ich kariery zawodowej. Sama Lefosse skorzystała na przykład z możliwości zdobycia zarówno nowych, jak i komplementarnych umiejętności, poszerzenia swojej wiedzy specjalistycznej i zwiększenia swoich szans na zatrudnienie w najbliższej przyszłości. „Projekt BIO-POLIS dał mi szansę uczenia się od najlepszych ekspertów i skorzystania z ich centrów doskonałości, a jednocześnie kontaktu z profesjonalistami z różnych dyscyplin i poszerzenia mojej międzynarodowej sieci”, zauważa. „Jako specjalistka w dziedzinie biofilnego projektowania miast oraz doradztwa i zarządzania projektami w tym zakresie, jestem teraz dobrze przygotowana do tego, by pomóc miastom i organizacjom osiągnąć ich cele zrównoważonego rozwoju(odnośnik otworzy się w nowym oknie)”.
Biofilne miasta są odporniejsze na zagrożenia
Dzięki opracowaniu modeli środowiskowych i narzędzi projektowania na potrzeby urbanistyki skoncentrowanej na naturze zespół projektu BIO-POLIS zamierza pomóc w przekształceniu miast w bardziej odporne, przyjazne do życia i zrównoważone przestrzenie. Otwiera to również możliwości w zakresie dalszych badań i edukacji w oparciu o koncepcję biofilii, a także zacieśnienia współpracy między instytucjami akademickimi i miastami na całym świecie. „Zachęcając miasta i ich mieszkańców do ponownego połączenia się ze światem przyrody, dzięki naszej pracy zapoczątkowaliśmy zmianę kulturową, która sprawi, że otworzymy się nie tylko na biofilne ośrodki miejskie, ale także na biofilny styl życia, wpływający korzystnie na dobrostan nasz i naszej planety”, podsumowuje Lefosse. Zespół projektu kontynuuje udostępnianie wyników swoich badan poprzez warsztaty i publikacje, w tym artykuły na łamach czasopism „Sustainability”(odnośnik otworzy się w nowym oknie) i „Urban Sustainability”(odnośnik otworzy się w nowym oknie). Współpracuje również z uczestnikami inicjatywy „Feeling Nature”(odnośnik otworzy się w nowym oknie) realizowanej przez cyfrowe laboratorium Senseable City Lab na MIT(odnośnik otworzy się w nowym oknie) oraz z ośrodkiem Institute for Advanced Metropolitan Solutions w Amsterdamie. Podczas gdy pierwsza z tych inicjatyw ma na celu uwzględnienie nowych studiów przypadków miast, druga jest poświęcona zwiększaniu różnorodności biologicznej w gęsto zabudowanym środowisku miejskim.
