Teledetekcja do monitorowania eutrofizacji
Znajomość rozmieszczenia fitoplanktonu oraz dynamiki wód przybrzeżnych Morza Północnego jest istotna dla stworzenia bazy naukowej do spójnego zarządzania działalnością człowieka wpływającą na środowisko przybrzeżne. Konwencjonalne programy pobierania próbek wody przydatne są do wspierania jedynie rozrzuconego przestrzennie i dorywczego obszaru, toteż nie mogą prowadzić do identyfikacji przyczyn specyficznych wydarzeń ani wyjaśnić znacznych zmian zachodzących w wodach przybrzeżnych. Ostatecznym celem projektu REVAMP było opracowanie poprawionego produktu pochodzącego z obserwacji MERIS, a mianowicie atlasu zawierającego mapy potwierdzonych stężeń chlorofilu w Morzu Północnym. Satelitarny czujnik nowej generacji MERIS, przeznaczony do monitorowania jakości wód morskich przy pomocy wysokiej rozdzielczości spektralnych i przestrzennych obserwacji koloru wody, może potencjalnie zrewolucjonizować monitorowanie biomasy alg. Ale zanim zostanie to osiągnięte, algorytmy MERIS’a wymagać będą ścisłego dopracowania, przetestowania oraz zatwierdzenia. Do tego celu opracowano środowisko o dedykownym oprogramowaniu służące do potwierdzenia przydatności modeli biooptycznych i algorytmów inwersji przeznaczonych do uzyskiwania rejonowych stężeń chlorofilu na podstawie obserwacji prowadzonych przez MERIS. Procesor REVAMP MERIS wykorzystuje do tego celu podstawowe oprzyrządowanie satelity Envisat oraz AATRS (zaawansowany radiometr skanujący podłużnego zbierania), dostępny w ESA. Zaprogramowany w języku Java, pozwala on na opracowanie specyficznych algorytmów do przetwarzania obrazów z satelity MERIS, bez konieczności posiadania wiedzy o formatach plików. Procesor REVAMP MERIS zapewnia wspieranie zapytań w formacie plików XML lub zadawanych poprzez interaktywny interfejs, który może obejmować proste przetwarzanie na jeden produkt REVAMP. Wspierane są także duże operacje przetwarzania danych stanowiące istotnie ważną zaletę przy produkcji dorocznego atlasu z mapami stężenia chlorofilu i wskaźników charakterystycznych dla procesów wtórnych, takich jak indeks eutrofizacji. Co ważniejsze, wymagania dotyczące przydatności obrazów oraz wskaźników jakościowych produktu odnośnie chlorofilu, opracowane zostały i włączone do wersji operacyjnej procesora. Należy się spodziewac, że wersja ta przyczyni się do sporządzania map chlorofilu w ramach przyszłego projektu Globalnego Monitoringu Środowiska i Bezpieczeństwa (GMES).
