Projektowanie silniejszych interakcji człowiek-roślina
Złożony interakcyjny system czujników umieszczonych wewnątrz i wokół roślin rosnących w środowiskach zamkniętych rejestruje stan ich części nadziemnych i mierzy temperaturę oraz fluorescencję chlorofilu. Zgromadzone dane o szybkości, z jaką rośliny absorbują energię, która odzwierciedla ich bieżący stan zdrowia, są przetwarzane do postaci informacji kontekstowych wysokiego poziomu i wysyłane za pomocą specjalnie skonstruowanych bezprzewodowych nadajników. W projekcie PLANTS zbiór roślin i urządzeń cyfrowych został potraktowany jak system rozproszony, który może globalnie zarządzać swoimi zasobami, funkcjami oraz interakcjami ze środowiskiem. Rośliny przekształcone w „ePlants” („e-rośliny”) o udoskonalonych możliwościach obliczeniowych i komunikacyjnych można zorganizować w grupy w wirtualnej przestrzeni komputerowej. Ta hierarchiczna struktura umożliwiła rozłożenie obciążenia komunikacyjnego oraz zasobów energetycznych i pamięciowych, a co ważniejsze, ułatwiła realizację rozproszonego procesu decyzyjnego. W sercu tej warstwowej, modułowej architektury opracowanej w ramach projektu PLANTS znajduje się oprogramowanie zarządzające. Oba systemy operacyjne, „ePlantOS” przeznaczony dla „ePlants” i „eGadgetOS” dla urządzeń cyfrowych, bazują na tych samych koncepcjach i komunikują się przy użyciu tych samych protokołów i struktur komunikatów. Funkcjonalność tego oprogramowania pośredniczącego opracowanego w Instytucie Techniki Komputerowej w Grecji (Computer Technology Institute in Greece) została poszerzona o mechanizmy uczenia się i zdolności ewolucyjne, aby spełniała wymogi środowiska mieszanego. Miniaturowe bioczujniki i siłowniki łączy interfejs, natomiast nadzorowaniem ulepszonej roślinnej części świata zajmuje się oprogramowanie pośredniczące ePlantOS. Rośliny stały się więc czymś więcej niż tylko źródłem informacji, w związku z tym, zarządzaniem komunikacją zajmuje się moduł wejścia-wyjścia i warstwy łączności. System obsługuje rozproszone zarządzanie zasobami oraz lokalne i globalne procesy decyzyjne, ponieważ rośliny mają środki, które zapewniają im wpływ na strategie uprawy w środowisku hodowlanym, tak jak i w innych środowiskach zamkniętych. Uczestnicy projektu, dążąc do stworzenia bardziej autonomicznego układu o cechach samoadaptacyjnych, zbadają możliwości wprowadzenia do systemu cech sztucznej inteligencji.
