Poszukiwanie genetycznego sposobu uzyskiwania odporności na zakażenie nicieniami
W ramach finansowanego przez WE projektu GENESHEEPSAFETY zastosowano szereg metod genetycznych w celu zapewnienia wysokiej jakości i bezpieczeństwa łańcucha wytwarzania owczych produktów spożywczych. Partnerzy projektu zajmujący się różnymi aspektami hodowli, fizjologii i genotypowania owiec podjęli współpracę w celu ulepszenia cech jakościowych tych wyrobów. Jednym ze szczególnych zagadnień, na których skoncentrowali się badacze, była charakterystyka genetyczna odporności na nicienie u owiec czarnogłowych. Cechy te można określić na podstawie tzw. loci cech ilościowych (ang. QTL, quantitative trait loci), czyli obszarów genów odpowiedzialnych za poszczególne cechy. Naukowcy z Instytutu Roślin zebrali dane 789 owiec, uzyskane w okresie ponad 3 lat. Zwierzęta te były narażone na zakażenie nicieniami endopasożytniczymi w trakcie wypasu. W wyniku analizy genetycznej zidentyfikowano QTL na chromosomach 2, 3, 14 i 20. Wnioski z tych nowych badań, choć niewiążące, zdecydowanie wskazują, że odporność owiec na zakażenie nicieniami ma podłoże genetyczne. Kolejnym etapem projektu było potwierdzenie danych w hodowlach komercyjnych oraz opracowanie paneli markerów. Przekazanie hodowcom uzyskanych informacji umożliwi hodowlę owiec o korzystniejszym genotypie.
