Zdrowsze mleko dzięki schematom żywienia owiec
Niewątpliwymi zaletami diety zawierającej sprzężone kwasy linolowe są zapobieganie nowotworom i obniżanie stężenia cholesterolu. Suplementy zdrowotne stanowią oczywiste źródło tych kwasów, lecz bezsprzecznie lepszym sposobem wzbogacania diety jest stosowanie naturalnych źródeł kwasów tłuszczowych. Produktami bogatymi w sprzężone kwasy linolowe są produkty mięsne i mleczne, w związku z czym w ramach finansowanego ze środków europejskich projektu BIOCLA badano możliwości zwiększenia zawartości tych kwasów w produktach mlecznych drogą odpowiedniej hodowli i żywienia zwierząt. Włoscy partnerzy projektu z Instytutu Zootechniki i Serowarstwa na Sardynii (obecnie znanego pod nazwą Agris Sardegna, Dipartimento per la Ricerca nelle Produzioni Animali) skoncentrowali badania na schematach żywienia owiec i ich wpływu na zawartość sprzężonych kwasów linolowych w mleku. Żywienie owiec opiera się głównie na wypasie, ponieważ chów tych zwierząt odbywa się przeważnie w warunkach zewnętrznych. W przypadku ograniczonego wypasu możliwe jest jednak uzupełnianie diety i na tym właśnie skoncentrowali się naukowcy w swoich badaniach. Badania zostały opracowane w celu oceny wpływu dwóch głównych czynników. Pierwszy z nich dotyczył składu paszy, zwłaszcza w odniesieniu do śródziemnomorskich roślin pastewnych, takich jak rośliny bobowate w rodzaju siekiernicy włoskiej lub gatunku lucerny Medicago polymorpha oraz roślin astrowatych, np. cykorii albo złocienia koronowego. Stężenie prekursorów sprzężonego kwasu linolowego różni się w zależności od gatunków roślin pastewnych oraz stadium ich rozwoju i można je określić na podstawie fazy pory roku oraz intensywności wypasu. Drugim czynnikiem, który oceniano, był wpływ zastosowanych suplementów. Ogólne wyniki badań wykazały bezpośredni związek między ilością stosowanej paszy zielonej a zawartością sprzężonych kwasów linolowych w mleku zwierząt. Stężenie tych kwasów jest wyższe w mleku przy wzroście liści roślin pastewnych, dlatego w celu opóźnienia okresu kwitnięcia zalecono wypas w okresie wiosennym z intensywnością od średniej do wysokiej. Badania wykazały, że w tych okresach w roku, w których zawartość sprzężonych kwasów linolowych w paszy jest niska, skuteczne może być zastosowanie do pasz dodatków wzbogaconych w tłuszcze. Badacze zwrócili jednak uwagę na potrzebę przeprowadzenia dalszych badań w celu dokładniejszej oceny właściwości sensorycznych i okresu trwałości uzyskiwanych produktów mlecznych. Ważną informacją dla hodowców owiec jest możliwość ulepszenia jakości mleka dzięki stosowaniu odpowiednich metod hodowlanych, a dla wytwórców pasz i ogólnie przemysłu mleczarskiego — korzystna możliwość rynkowej sprzedaży mleka i sera owczego jako prawdziwie funkcjonalnej żywności. Opis zdjęcia: Wypas sardyńskich owiec mlecznych na łąkach z trawy mieszanej
