Membrany palladowe stosowane do optymalizacji produkcji wodoru
Oczekuje się, że w wyścigu o zmniejszenie emisji gazów cieplarnianych znaczący udział wezmą ogniwa paliwowe zasilane wodorem. Jednym z głównych wyzwań jest jednak produkcja wodoru z odnawialnych źródeł energii w ekonomiczny sposób. Program Energia, Środowisko i Zrównoważony Rozwój przeciera szlaki, finansując badania mające na celu zwiększenie efektywności i obniżenie kosztów procesu. Przykładem tych wysiłków jest projekt SUPERHYDROGEN, mający na celu produkcję wodoru z biomasy i odpadów z wykorzystaniem parowania wody w warunkach nadkrytycznych. Na Uniwersytecie w Warwick, należącym do konsorcjum SUPERHYDROGEN, przeprowadzono doświadczenia z membranami katalitycznymi wykonanymi z palladu. Przy użyciu zaawansowanej techniki brytyjskim inżynierom udało się osadzić bardzo cienką, jednolitą warstwę palladu na porowatym podłożu ceramicznym. Godny uwagi jest fakt, że udało im się osiągnąć grubości rzędu 3–10 mikronów bez przerwania membrany. Testy laboratoryjne prototypu wskazały doskonałą charakterystykę działania pod względem tempa produkcji i czystości wodoru. Technologia ta okazała się także atrakcyjna pod względem ekonomicznym. Ostatnią przeszkodą do pokonania przed komercjalizacją jest konieczność wykazania niezawodności procesu produkcji membran.
