Tańsze układy do produkcji radiofarmaceutyków do pozytonowej tomografii emisyjnej
Cząsteczki oznakowane radioaktywnie zazwyczaj mają bardzo krótki okres przydatności, co wymaga produkowania ich na miejscu. Rosnąca popularność pozytonowej tomografii emisyjnej wiąże się z potrzebą znalezienia alternatywy dla dużych i kosztownych cyklotronów, których obecnie używa się do wytwarzania takich radiofarmaceutyków lub cząsteczek. Celem finansowanego ze środków UE projektu ROC ("Radiochemistry on chip") było opracowanie układu mikroautomatyki strumieniowej na miejsce obecnej technologii. Projekt wymagał współpracy chemików, fizyków i inżynierów przy jednoczesnym zaangażowaniu ośrodków akademickich, przemysłu i służby zdrowia. Przed przystąpieniem do budowy działającego prototypu przeprowadzono pełną analizę i optymalizację wszystkich podzespołów, aby sprawdzić wykonalność urządzenia. Wymagało to sprawdzenia działania i bezpieczeństwa wszystkich podzespołów zarówno z reagentami radioaktywnymi, jak i nieradioaktywnymi. Po pomyślnym przetestowaniu wszystkich modułów wyprodukowano kilka układów mikroautomatyki strumieniowej z użyciem różnych konstrukcji i materiałów. Zbudowano prototyp wykorzystujący kilka układów z dodanym dla bezpieczeństwa wykrywaczem promieniowania. Wstępne testy wykazały, że uzysk z systemu z nowymi układami był porównywalny z wynikami obecnie używanego sprzętu przy większej wydajności i kontroli. Opracowany system półciągły wykazywał szybszą i bardziej elastyczną pracę. Pozytonowa tomografia emisyjna jest dla medycyny coraz ważniejszą techniką badań i diagnostyki. Opracowanie wydajnej i bezpiecznej alternatywy dla znakowania radioaktywnego w cyklotronie stanowi przełomowy krok w stosowaniu tej techniki.
