Łagodzenie zakłóceń elektromagnetycznych Zakłócenia elektromagnetyczne (EM) mogą uszkadzać układy krytyczne i odbiorniki radiowe w samolotach. Zespół finansowanego ze środków UE projektu skupił się na minimalizacji ryzyka zakłóceń powstających za równo na pokładzie jak i na zewnątrz samolotu. Gospodarka cyfrowa Obecnie w ramach cyklu życiowego maszyn latających, proces weryfikacji doświadczalnej odbywa się pod koniec fazy projektowej w trakcie montażu samolotów i bezpośrednio przed wprowadzeniem maszyn na rynek. Jednakże w przypadku gdy sprzęt i podsystemy samolotów są narażone na zewnętrzne zakłócenia elektromagnetyczne i nie są w stanie funkcjonować prawidłowo, koszty wprowadzenia poprawek mogą być wysokie a w przypadku konieczności ponownego zaprojektowania lub ponownych testów czas dostawy może się znacznie wydłużyć. Aby rozwiązać ten problem, powołano finansowany ze środków UE projekt 'HIRF synthetic environment' (HIRF SE) skupiający się na opracowaniu metodologii rozwoju technologii umożliwiającej zniwelowanie zakłóceń elektromagnetycznych na wczesnym etapie produkcji samolotów. Dodatkowym celem projektu było znaczne zredukowanie liczby testów certyfikacyjnych/kwalifikacyjnych, jakim obowiązkowo poddawane są maszyny latające. Aby rozwiązać kwestię zbyt częstego zastosowania w przemyśle lotniczym materiałów i struktur kompozytowych, w ramy projektu HIRF SE ujęto najbardziej zaawansowane modele obliczeniowe służące do symulacji liczbowej charakterystyki i wydajności EM. Co więcej, dokonano symulacji szeregu typologii i źródeł zakłóceń EM (wewnętrznych i zewnętrznych). Za pomocą zaawansowanych narzędzi obliczeniowych określono wartości wewnętrznych i zewnętrznych pól zakłóceń EM na niskiej i wysokiej częstotliwości (od 10 kHz do 3 GHz oraz od 3 do 40 GHz). Dzięki otwartej i rozwijającej się strukturze tej metodologii badanie zachowania EM było możliwe przy użyciu wielu współpracujących ze sobą specjalistycznych programów. Prawidłowe funkcjonowanie metodologii zostało zweryfikowane i zaakceptowane w wyniku porównania danych z rzeczywistych testów przeprowadzonych na małych i średniej wielkości maszynach latających oraz zgromadzonych wcześniej danych na temat dużych samolotów. Co więcej, wszystkie narzędzia, które zintegrowano w ramach metodologii projektu HIRF SE, zostały poddane ocenie po wcześniejszym porównaniu ich z wynikami pomiarów. Wyniki projektu HIRF SE przyczyniły się do skrócenia czasu produkcji maszyn latających poprzez skrócenie czasu wymaganego na testy w warunkach rzeczywistych oraz powtórną fazę projektowania i badań. Opracowanie i zatwierdzenie modeli wirtualnych to kluczowe kwestie mające wpływ na obniżenie liczby testów produkcyjnych wymaganych do uzyskania certyfikacji maszyn latających i osiągnięcia lepszych rezultatów.
