Nanokapsuły przychodzą na ratunek
Aby optymalnie funkcjonować, wiele procesów przemysłowych wymaga powolnego uwalniania substancji chemicznych, ale takie kontrolowane uwalnianie jest często trudne w realizacji. W ramach finansowanego przez UE projektu, pod nazwą "Docelowe kontrolowane podawanie substancji chemicznych" (Nanocaps), opracowano powłoki z nanomateriałów i nanokompozytów, by można było wyprodukować nanokapsuły, które w specyficznych warunkach uwalniają substancje chemiczne. Takie nanokapsuły mogą uwalniać substancje chemiczne w ogromnej liczbie zastosowań, takich jak malowanie metali, oraz być wykorzystywane do antyproliferacji (tj. redukowania porowatości materiału). W projekcie zamierzano również zweryfikować możliwość wykorzystania środków antyproliferacyjnych i antyalergicznych, jak i aplikacji samo-naprawy powłok galwanizacji metali. Nanokapsuły umożliwiły pomyślne opracowanie nowych typów nanocząsteczek do antyproliferacji z kwasem naftooctylowym, jak też szereg akrylowych monokierunkowych dyspersji nanocząsteczek i kompozytowych nanocząsteczek polimerów/krzemionki, do galwanizacji metali. Umożliwiły one także wytwarzanie nanowymiarowych emulsji do antyproliferacji oraz nowych ceramicznych membran o lepszej homogeniczności i jakości powierzchni. Ponadto, opracowano także złożone cząsteczki nanowymiarowe, mikrokapsuły do zastosowań antyproliferacyjnych oraz kapsuły polielektrolitowe z wbudowanymi substancjami z porowatego węglanu wapnia. Poza tym badano również teoretyczne modele kapsuł oraz ich wzajemne oddziaływania. Równolegle z tym, badano możliwości obniżenia przepuszczalności, a do przygotowania membran zalecono substancje takie jako nanodiamenty i nanokorundy. Zespół projektu przygotował również nowe kapsuły o właściwościach termoczułych i pH-czułych do zamykania modelowych polimerów. Następnie opracowano nowatorskie metody zdalnego uwalniania zamkniętych polimerów, strumieniowania czasowego oraz nowe sposoby badania wiązań kapsuł. Wymienione oraz inne pomyślnie przeprowadzone eksperymenty umożliwiły realizację zamierzeń projektu i zostały rozpowszechnione za pośrednictwem 84 publikacji w czasopismach naukowych oraz na szeregu międzynarodowych konferencjach. Prowadzone w projekcie prace mogą mieć pozytywny wpływ na zdrowie i środowisko, rozwiązując masę problemów, które początkowo wydawały się dość trudne.
