Postęp w badaniach i inżynierii tkanki wątrobowej
W związku z postępami w inżynierii tkankowej potrzeba lepszych materiałów, które podniosą wiarygodność i efektywność badań in vitro. W tej chwili potrzebne są nowe biomateriały polimerowe, zdolne aktywować określone reakcje komórkowe na poziomie molekularnym. Należy do nich aktywowanie szlaków sygnałowych, które regulują działanie genów zaangażowanych w regulację, wzrost i regenerację funkcjonalną tkanki wątrobowej. Biomateriał polimerowy jest konstruktem umożliwiającym interakcję z układami biologicznymi. Celem projektu "Tworzenie nowych biomateriałów polimerowych do rekonstrukcji wątroby w warunkach in vitro i in vivo" (Livebiomat) jest postęp w wytwarzaniu biodegradowalnych biomateriałów do kontrolowania reakcji komórek wątroby w układach in vitro i in vivo. Hepatocyty, główne komórki funkcjonalne wątroby, po wyizolowaniu nie są w stanie dalej realizować swoich funkcji przez dłuższy czas. Dlatego naukowcy zainteresowali się utrzymaniem sprawności hepatocytów in vitro, tak aby można je było badać w kontrolowanym środowisku. Uczestnicy projektu mogą poszczycić się dużymi osiągnięciami w tym zakresie. Zaprojektowano i zsyntetyzowano nowe membrany z wydrążonych włókien (HF). Uzyskane w toku projektu nowe membrany HF PEEK-WC umożliwiły rekonstruowanie modelowej tkanki wątrobowej in vitro, a także in vivo. To osiągnięcie jest ważne dla lepszego zrozumienia mechanizmów wzrostu i różnicowania się tkanki, a także dla badań nad jej rolą w fizjologii i patologii wątroby. Zbudowano bioreaktor z umieszczoną na spodzie membraną gazoprzepuszczalną (PTFE), aby podtrzymać specyficzne dla wątroby funkcje w hodowlach hepatocytów, dzięki czemu naukowcy mogli zbadać ich zachowania morfologiczne i funkcjonalne. Konstrukcja dowiodła, że nadaje się do badania rozmaitych leków, a także do badań przesiewowych nowych związków chemicznych. Innym uczestnikom przedsięwzięcia udało się zaprojektować i sporządzić trzy samoorganizujące się konstrukcje peptydowe tak, że wszystkie instrukcje niezbędne do utrzymania funkcji hepatocytów pozostały nienaruszone. Pomogło to naukowcom z projektu Livebiomat zbadać cechy ich nanostruktury. Spośród innych osiągnięć należy wymienić ustanowienie protokołów izolowania i zamrażania komórek ludzkiej wątroby. Jest to szczególnie ważne ze względu na ograniczoną dostępność tego organu. Prace w tym zakresie pokazały, że kriokonserwacja nie wpływa szkodliwie na funkcje biotransformacji, detoksykacji i syntezy białek w wątrobie.
