Droga do owocnej współpracy UE z Rosją w badaniach nanotechnologicznych
Zarówno Europa, jak i Rosja inwestują znaczne środki w rozwijanie potencjału nanonauki. Celem finansowanego przez UE projektu NANORUCER(odnośnik otworzy się w nowym oknie) (Mapping the nanotechnology innovation system of Russia for preparing future cooperations between the EU and Russia) było wykorzystanie tych działań. Przeprowadzono analizę osiągnięć, aby poznać aktualny status działań badawczych w dziedzinie nanotechnologii w Rosji, UE i innych częściach świata. Badania wykazały, że Rosja jest ważnym członkiem globalnej społeczności naukowej w dziedzinie nanotechnologii, a w szczególności w dziedzinie nanooptyki i nanofizyki. Większość dużych krajów europejskich koncentruje się właśnie na tych obszarach, dlatego istnieje wiele możliwości współpracy w tej dziedzinie. Partnerzy projektu określili rosyjskie sektorowe systemy innowacji (SIS) w dziedzinie nanotechnologii. Zidentyfikowano i scharakteryzowano kluczowe podmioty. Analiza ta wykazała wysoki poziom wykształcenia, zwłaszcza w dziedzinie matematyki, fizyki, chemii i nauk o materiałach, szeroką bazę naukową w badaniach nanotechnologicznych opartych na naukach fizycznych, ponad 700 organizacji zajmujących się badaniami i rozwojem prowadzących odpowiednie działania w dziedzinie nanotechnologii, infrastrukturę naukową w dziedzinie nanotechnologii i rosnące wsparcie nanotechnologii ze strony polityków. Analiza SIS wykazała również znaczący brak równowagi między działalnością badawczo-rozwojową a działalnością związaną z innowacjami. Sektor prywatny ma niewielki wkład w generowanie wiedzy i innowacje, a współpraca między światem nauki a przemysłem jest niewystarczająca. Do zalet europejskich systemów SIS w dziedzinie nanotechnologii należą: finansowanie ze środków publicznych, dostępność struktur badawczych, baza badawcza w zakresie nanotechnologii, nanofizyki, nanobiotechnologii i nanomedycyny, dobrze rozwinięte ramy instytucjonalne dotyczące kwestii związanych ze środowiskiem, bezpieczeństwem i higieną pracy oraz silne sektory przemysłu, które są istotne w rozwoju nanotechnologii. Główne wady to słabo rozwinięte inwestycje prywatne, zwłaszcza kapitał podwyższonego ryzyka oraz fragmentacja działalności i brak wsparcia w zakresie badań, rozwoju i innowacji. Jednym z przewidywanych problemów będzie brak wykwalifikowanej kadry. Utworzono dwie publiczne bazy danych zawierające informacje na temat organizacji i przedsiębiorstw zajmujących się badaniami i rozwojem. Zawierają one ponad 410 wpisów dotyczących firm. Projekt NANORUCER dostarczył informacji w kluczowych obszarach współpracy, a także umożliwił odpowiednim jednostkom badawczo-rozwojowym promowanie tej współpracy. Wzmocnienie współpracy przyczyni się do dokonania ważnych i szybkich postępów w zakresie nanotechnologii.
